جناب آقای دکتر غلامعلی حدّاد عادل دامت تأییداته
با قلبی آکنده از اندوه و دلی سرشار از تقدیر و تکریم، رحلت بانویی مؤمنه، مادری پاکسرشت و وارسته را به محضر جنابعالی تسلیت میگویم؛ مادری که زندگیاش آیینهای از ایمان، عبادت، فداکاری و فرهنگ دینی و معنوی بود، و ثمره وجودش، تقدیم دو گوهر گرانبها به جامعه اسلامی است: فرزند دانشمند و فرهیختهای چون جنابعالی که در عرصه فرهنگ و علم و خدمت به اسلام و ایران درخشیدید، و فرزند شهیدی والا که در میدان نبرد حق بر باطل جان خویش را در طبق اخلاص نهاد.
در معارف نورانی اسلام، مقام مادر جایگاهی بس بلند دارد؛ چنانکه رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: «الجَنّةُ تحتَ أقدام الأمهات»؛ بهشت در زیر پای مادران است. مادر کانون رحمت است، سرچشمه مهر و فداکاری است و آشیانهای است که فرزندان از دامان او راهی آینده میشوند. هیچ نعمتی در زندگی انسان همسان نعمت مادر نیست، و هیچ انسانی را قدرت جایگزینی و پر کردن جای مادر نیست.
اگر مادر در فرهنگ بشری سرچشمه آفرینش جسم و جان است، مادری همچون والده مکرمه جنابعالی، سرچشمهای مضاعف از نورانیت است. او تنها مادری نبود که با مهر خویش فرزند را در دامن خویش پرورد، بلکه با ایمان و تربیت الهی، نسلی از خدمتگزاران دین و فرهنگ را به جامعه تقدیم کرد؛ یک فرزند در میدان علم و فرهنگ به صحنه آورد، و دیگری را در جبهه جهاد و شهادت، به محضر الهی هدیه نمود. این دو ارمغان، نشانه مقام بلند روحی و معنوی مادری است که خویش را وقف خدا و ارزشهای الهی نمود.
من خود، بارها صدای مهربان و پرشوق آن بانوی مکرمه را در ایامی که راهی زیارت حضرت أباعبدالله الحسین علیهالسلام بودم ، تلفنی شنیده بودم ! صدایی که با حسرت و شوق زیارت بارگاه ملکوتی سیدالشهداء عجین بود و هنوز نغمه دلنشین و سوزناک آن در گوشم طنینانداز است. چه بسا که این شوق بیپایان، امروز در عالم ملکوت به وصال بدل گشته و آن مادر متدین، مهمان سفره کرامت حسینی و در جوار شهیدان و اولیاء الهی آرمیده باشد.
بدون تردید درگذشت چنین بانویی، برای جنابعالی و خاندان محترم مصیبتی جانسوز است، ولی در همین مصیبت، افتخار و عزتی جاودانه نهفته است؛ افتخار مادری که در محضر الهی سرافراز و سربلند خواهد بود و در کنار اولیاء الهی و شهیدان جایگاه خواهد یافت.
از خداوند سبحان مسئلت میکنم که روح آن بانوی پارسا را در جوار رحمت واسعه خود قرار دهد، او را با حضرت فاطمه زهرا سلاماللهعلیها و مادران شهیدان محشور گرداند، و به جنابعالی و بازماندگان بزرگوار، صبر جمیل و اجر جلیل عنایت فرماید.
«وَ بَشِّرِ الصَّابِرِینَ * الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِیبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ * أُوْلَئِکَ عَلَیْهِمْ صَلَوَاتٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ وَأُوْلَئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ».
وَفَدَت علی ربً کریم
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.