درک و یادگیری نوشته به چندین عامل بستگی دارد که ظاهر فارسی بودن کلمه‌ها کم‌ترین وجه آن است. انتظار از کتاب عمومی اما تحلیلی این است که یافته‌ای در اختیار مخاطب قرار بدهد، چه نوشتاری باشد چه گفتاری چه دیداری. مترجم باید بر مطلب نویسنده اشراف داشته باشد، ظرافت زبان اصل را خوب درک کرده باشد و بتواند ذهن خود را از ساختار نحوی زبان منبع دور کند.
تا بتواند مضمون را به قالب نحو زبان فارسی- چه گفتاری چه نوشتاری چه دیداری- دراورد و درک‌پذیر ارائه دهد.
پس، اگر ترجمه می‌کنید یا ترجمه‌ای را ویرایش، یک بار هر بند (پاراگراف) را بخوانید؛ لازم شد پیش و پس آن‌را. آیا متوجه مطلب می‌شوید، درکش می‌کنید؟ می‌درکید نویسنده چه می‌خواهد بگوید؟ اگر نه، به اصل مراجعه کنید و بکوشید مضمون را درک کنید، و تا درک نکرده‌اید اقدام به ترجمه یا ویرایش نکنید که حتما اشتباه و مبهم می‌شود.
درک مطلب را نباید به‌عهده مخاطب گذاشت که این مصداق تقلب و کم‌فروشی است.