تاریخ انتشار: ۱۰ آذر ۱۳۹۱ - ۲۰:۳۰

محمدرضا وصفی

 فلسطین در عرصه بین الملل ، به عنوان کشور شناخته شد، و «حکومت» (government) فلسطین، به سمت «کشور»، «دولت »(state) حرکت کرد، آنها از این پس می توانند به عضویت رسمی 30 سازمان بین المللی درآیند. این مسیر را کشور سوئیس هم از سال 1946 طی کرد، آن رورز، از نظر حقوقی سوئیس، مثل فلسطین امروز بود.
پدیده جدید، فلسطین را ، از میدان سلاح و موشک ، به نَبَردگاهِ حقوق و حقوقدانان می برد. از این پس، سربازان جبهه فلسطین، پس از صد سال جدال، با سلاح قانون و منشور ملل، همآورد می‌طلبند، و تُوسَن مقاومت، به سبزه‌زارِ نقش بسته بر روی بومِ هنر روانه می‌شود، تا در موزه مقاومت آرام گیرد! و شاید، و شاید، جنگ هشت روزه، نمایشی از پرده آخر آن بود!
...جنگِ حقوقی، آسان تر از جنگ نظامی نیست، و فلسطین ، ابزارهای زیادی دارد که می تواند، شمشیرِعدالتِ قوانین بین المللی را با آن بُرنده سازد.
در افقی بسیار نزدیک، فلسطین می تواند، برابر هر گونه شهرک سازی اسرائیلی، به مجامع بین المللی شکایت کند. از این پس، هر گونه حمله نظامی، می تواند سر از دادگاه لاهه، و دادگاه جنایت‌های بین المللی در آورد، از این پس، فلسطینی های زندانی، حُکم اسیر جنگی را خواهند یافت، در مقابل، اسرائیل هم می تواند از لبه دیگر شمشیر قانون استفاده کرده، و رهبران مقاومت را با مَحمِل سازی، پشت میز اتهام ببَرَد! از این پس، هر موشکی که شلیک شود، پرتاب کننده، و ارسال کننده! زیر تیغ خواهند رفت! و پرونده تازه‌ای، برای غرامت گیری ، از ایران ، گشوده خواهد شد! حال باید دید آمادگی این آوردگاه را داریم؟
پذیرش فلسطین در سازمان ملل، آخرین اقدام قابل توجه سیاسی محمود عباس "ابومازن" است! کشور فلسطین، در ترسیم جدید، در کنار دولتی به نام اسرائیل، و در مرزهای 1967 هویت یافت، و نه مَحوِ آن! جالب آنکه، هیچ گروه فلسطینی هم اعتراض نداشت!
در هر حال ، "حماس" هم، "فتح" شد! و فلسطینی ها، این بار، این گونه هم نَفَس شدند!

4949

منبع: خبرآنلاین