به گزارش خبرآنلاین به نقل از وب سایت ایران رو سرگئی نیکیتین، می نویسد:اواخر ماه مارس جان کری وزیر امور خارجه آمریکا بدون اطلاع قبلی وارد عراق شد. باید گفت که مسأله مهمی فرا روی کری قرار داشت: او بایستی دولت عراق را متقاعد کند آسمان خود را بر هواپیماهای ایرانی که به سوریه پرواز میکنند ببندد.
این تحلیلگر روس در ادامه تحلیل خود می نویسد: جان کری با آگاهی به روابط دوستانه نوری المالکی با تهران و با پیشبینی جواب رد مالکی به این درخواست بی شرمانه، یک گزینه احتیاطی هم تهیه کرده بود. به عراقی ها پیشنهاد شد که تنها هواپیماهایی را که از طرف ایران و به سوی سوریه پرواز میکنند، به فرود در عراق وادار کنند. این هواپیما های بایستی توسط نیروی انتظامی و سرویس های ویژه عراق به دقت بازرسی و تفتیش شوند و فقط در صورت نداشتن محموله های نظامی اجازه ادامه پرواز را دریافت نمایند.
نیکیتین سپس با ارائه آمارهایی برگرفته از روزنامه ها ومنابع خبری غربی تشریح می کند که آمریکا درحالی خود را نگران رسیدن کمک از سوی ایران به سوریه نشان می دهد که خود و همپیمانان منطقه ای اش سیل کمک های نظامی، مالی و انسانی را به تروریست های سوری روانه کرده اند.
او می نویسد: تا کنون برای همه واضح و روشن شده است که مخالفان به کمک آمریکایی ها، ترک ها و پادشاهی های خلیج فارس مشغول عملیات گسترده جنگی هستند و اینکه ارتش آزاد سوریه و متحدان با وفای آن یعنی شبه نظامیان گروهک وهابی «جبهه النصره» به فعالیت آشکار تروریستی دست می زنند.
نویسنده با آوردن شاهد مثالی از منابع غربی اینگونه ادامه می دهد: چند روز پیش روزنامه «نیویورک تایمز» اطلاع داد که سازمان «سیا» نه فقط از شبه نظامیان سوری پشتیبانی میکند بلکه «پل هوایی» ایجاد کرده است که تا کنون از طریق آن بیش از 160 پرواز به اردن و ترکیه انجام گرفته است. می بینیم که وجود کریدور هوایی خود برای انتقال بارهایی غیر از بارهای انسانی، کمتر باعث نگرانی سرویس های ویژه، نظامیان و دیپلمات های آمریکایی می شود تا وجود کریدور ایرانی. و این در حالی است که تنها وزن جنگ افزاری که آمریکایی ها برای متحدان خود در سوریه فرستادند، برابر 3500 تن است. این رقم توسط «هیو گریفیس» کارشناس پژوهشگاه بین المللی مستقر در استوکهلم آورده شد.
به گزارش روزنامه مذکور، سازمان «سیا» حتی به واگذاری «کمک های کارشناسی» به شورشیان سوری در زمینه انتخاب سلاح های درست دست زده و به انعقاد معامله در زمینه تحویل این سلاح ها در خاک کرواسی مساعدت نمود.
سرگئی نیکیتین در ادامه بانمایشی خواندن ژست های صلح طلبانه آمریکایی ها می نویسد: امیدواریم که دولت نوری المالکی در زمینه دفاع از منافع ملی کشور خود و صلح در منطقه استقامت کرده و کمتر به حرف «صلح سازان» واشنگتن اعتنا نماید.
او آنگاه از کرملین انتقاد می کند و مدعی می شود که روسیه باید نسبت به این درخواست بی شرمانه آمریکایی ها از نوری مالکی واکنش محکمی ازخود نشان می داد.
او می نویسد: روسیه هم می تواند برای ممانعت از اجرای طرح های استراتژیست های آمریکایی نقش عظیمی بازی کند. متأسفانه، روسیه تا کنون نسبت به «برقراری صلح» به رسم آمریکا که جان کری و همکارانش از خود نشان می دهند، واکنش شدیداً منفی خود را ابراز نکرده است. ولی خط محکم فدراسیون روسیه چه در سازمان ملل و چه در روابط دوجانبه با کشورهای شریک مناقشه سوریه می تواند بعضی از آنها (از جمله آمریکا) را از اقدامات ناسنجیده تجاوزکارانه و دور از صداقت باز دارد. تحولات در سوریه باعث شد که دولت روسیه به گونه اصولاً متفاوت با رفتار آن در زمینه «مسأله لیبی» فعالیت کند. ولی فکر نمی کنم که آمریکا و متحدانش که گزینه های جدید از بین بردن بشار اسد و سوریه غیر مذهبی را پیشنهاد میکنند، به این سادگی عقب نشینی کنند. در این رابطه مسکو باید به صورت پیگیرانه بر خط سیاست خارجی خود پافشاری کرده و از تحقق یافتن برنامه های «صلح سازان» غربی به سرکردگی ایالات متحده ممانعت نماید.
49261