سفیر سابق جمهوری اسلامی ایران در اردن در مطلب خود نوشته است:
«بخشی از مشکلاتی که دولت آینده با آن روبرو خواهد بود به سیاست خارجی مربوط می شود... در جهان کنونی که مشخصه اصلی آن سرعت تغییر، نرخ افزایش آن، شتاب تغییرات و نه خود تغییر است و از طرف دیگر نیز سیاست خارجی کشور تلفیقی از مفاهیم انتزاعی همچون آرمانها، ارزشها، اصول، اهداف و تعاریف خاص قانون اساسی کشور از منافع و امنیت ملی، استقلال، جهتگیری سیاست خارجی و... از یک طرف که عموما" نیز تا حدی ثابت هستند و واقعیات عینی مانند تحولات عملی عرصه سیاسی و بین المللی که از متغیرهای با درجه بالا از طرف دیگر است، استفاده از فرمول کاهش ریسک یا ایمن سازی طراحی های سیاست خارجی امری ضروری است که متاسفانه هم در ادبیات این حوزه در ایران وجود ندارد یعنی دانشگاهها به آن نپرداخته اند و هم دست اندرکاران سیاست خارجی به آن توجه نداشته و از خواص آن بهره برداری نکرده اند.»
عضو وبلاگ نخبگان خبرآنلاین در ادامه مطبش می نویسد:
«سیاست ایمن سازی و یا کاهش ریسک در سیاست خارجی نباید با سیاست مهار، مهار دوگانه، توازن و یا حتی درگیر و متعهد ساختن که عموما" انتخابهای راهبردی مستقیمی هستند اشتباه شود... در راهبرد ایمن سازی روابط خارجی، ترکیبی از راهبردهای مستقیم مهار و توازن به طور همزمان بکار گرفته می شود که این راهبرد اگر چه مهار و توازن را در دل خود دارد ولی ماهیتا" با آنها فرق زیادی دارد و حتی راهبرد درگیر و متعهد کردن را نیز در بر می گیرد. »
این دیپلمات سابق کشورمان در ادامه می نویسد:
«چنانچه این مدل در طراحی و سیاستگذاری ها در سیاست خارجی مورد استفاده قرار گیرد هر تحولی که در آن صحنه اتفاق افتد مقداری امتیاز به نفع روابط خارجی کشور کسب شده و موقعیت ما را در روابط بین المللی بالا خواهد برد. عامل زمان در سیاست ایمن سازی نقش بسیار موثری دارد و چنانچه از آن غفلت شود نباید شکست آن سیاست را دور از ذهن دانست. یکی از کاربردهای این راهبرد حل مسائل هسته ائی به طور خاص و چگونگی تنظیم رابطه ایران و غرب و در راس آن آمریکا به طور عام است.»
رای خواندن متن کامل این مطلب، لطفا اینجا را کلیک کنید.