چرا آنگونه که سزاوار است این مجموعه دیدنی که حاصل تلاش و مهارت و تخصص گروهی از زبده‌ترین پژوهشگران و کارشناسان ما در حوزه‌ی دانش گیاه‌شناسی، طراحی محیط و علوم مرتبط با جنگلداری، مرتع‌داری و بیابان است، نتوانسته به مردم کشور و جهان شناسانیده شود؟
یادمان باشد که میزان بازدید سالانه از دومین باغ گیاه‌شناسی جهان (باغ کیو در لندن) به 2 میلیون نفر می‌رسد و میزان بازدید از باغ گیاه‌شناسی ملّی ایران در تهران به 50 هزار نفر در سال هم نمی‌رسد و غم‌انگیز‌تر آن که این باغ هر ساله با کابوس تأمین بودجه‌ی لازم برای پرداخت هزینه‌های تیمار و نگهداری حدود 4 هزار گونه گیاهی خود روبروست. باغی که علاوه بر این تنوع خیره‌کننده گیاهی، دارای چندین دریاچه، آبشار، تالاب، رودخانه، گلخانه و تعداد قابل توجهی پرنده، جونده و دیگر حیوانات موجود در البرز مرکزی است.
باشد که قدرش را بیشتر بدانیم و بیش از پیش برای غنای روزافزونش بکوشیم. چرا که اگر باغ گیاه‌شناسی نوشهر آنگونه مورد تجاوز و بی مهری قرار گرفت، یک دلیلش آن بود که به درستی اهمیتش شناخته و معرفی نشده بود. باید بکوشیم تا آن تجربه تلخ در مورد باغ گیاه‌شناسی ملّی ایران در تهران هرگز تکرار نشود.
در همین باره:
- ارزشمندترین پردیس ایران در آستانه‌ی فراموشی!
- زیباترین پاییز تهران در زیباترین پردیس ایران!
- گوش کنید ... البرز ما را صدا می‌زند!
- چهلمین سالگرد تولد بزرگترین ناشر منابع طبیعی کشور مبارک!
- قدر حضور سنجاب ایرانی را در ایران بدانیم!