در دین اسلام بر مشورت و همفکری تاکید بسیار شده است. پیامبر اکرم که درود خدا بر او باد، در مسائل مختلف اجتماعی و اجرایی، در مسائل جنگی، صلح و امور دیگر با یارانش مشورت می کرد. در کتاب بحارالانوار، جلد دوم روایتی در این باره از امام رضا که درود خدا بر او باد، نوشته شده که متن آن را در ادامه می خوانید.
امام رضا که درود خدا بر او باد، می گوید: «عقل پدرم با عقول همه مردم سنجیدنی نبود. با این حال گاهی با خادمان خود مشورت می کرد. به وی می گفتند که چرا با این افراد مشورت می کنی؟ می فرمود: چه بسا که خداوند زبان آنها را به مصلحت می گشاید. چه بسیار که آنها چیزهایی به حضرت تذکر می دادند و او آنها را به کار می بست. به خصوص درباره کشت و زرع توصیه هایی به امام می کردند و آنها را انجام می داد.»
معبر بن خلاد می گوید: «حضرت رضا خادمی به نام سعد داشت که از دنیا رفت. حضرت فرمود: مردی صاحب فضل و امانت به من معرفی کن تا او را به جای سعد برگزینم. با شگفتی گفتم: من به شما معرفی کنم؟ امام فرمودند: مشورت و همفکری مانعی ندارد. رسول خدا نیز در امور با اصحاب خود مشورت می کرد، سپس آنچه اراده اش بر آن تعلق می گرفت انجام می داد.»
/6262