وضعیت پارک ملی گلستان بسیار بحرانی است. مناطق وسیعی از پارک از پاسگاه شارلق گرفته تا دره گشاد، چُنده عباس، قَره تیکان، آلمه، چشمه کَرکولی، چشمه طاقان،خرس دره تا نزدیکی دگرمانلی و قره گینه خاکستر شده است. جنگلهای ارس، کرکو و استپهای کوهستانی منطقه به کلی نابود شده اند. این منطقه "هات اسپات" تنوع زیستی پارک است و بسیاری از گونه های گیاهی بومی در این محدوده رشد می کنند. تعیین مساحت دقیق آتش سوزی ممکن نیست. ولی مساحت هوایی منطقه آتش سوزی شده حدود 3000 هکتار است که با احتساب پستی بلندی ها، مساحت واقعی سوخته شده به مراتب بیشتر است.
اما خبر هولناک دیگر تخریب بعد از آتش سوزی است. با سه لدر به جان پارک افتاده اند و مقامات محلی با همراهی مسئولین اداره کُل حفظ محیط زیست استان در حال جاده سازی در پارک می باشند. گو اینکه مسئولین کوچک ترین آگاهی از قوانین ندارند و نمی دانند که به بهانه آتش سوزی نمی توان منطقه ای که 53 سال از سابقه حفاظت آن می گذرد تخریب کرد. از یکه برماق و قره گینه شروع به ساخت جاده کرده اند و بنا ست تا شارلق جاده ساز ی شود.
این همان سیاست غلط و غیر علمی است که هر وقت مشکلی برای پارک پیش می آید شروع به حذف تدریجی و تخریب پارک می کنند. در فاجعه سیل 80 و 81 هم چنین اتفاقی افتاد. بعد از سیل به جان جنگل های پارک افتادند و بیش از یک دهه است که بساط تخریب وزارت راه در پارک گلستان جمع نشده است. ما از سرکار خانم دکتر ابتکار انتظار داریم سریعا دستور توقف تخریب پارک را صادر کنند و فکری به حل مسئله کنند، نه آنکه مقامات محلی با تخریب پارک صورت مسئله را پاک کنند. البته من قبل از انتشار این موضوع دو بار تلاش کردم با مدیر کل محترم محیط زیست استان گفتگو کنم که متاسفانه به تلفن من جواب ندادند.
خبر تکمیلی
بعد از انتشار این خبر و پی گیری فعالان محیط زیست با مسئولین سازمان محیط زیست ادامه جاده سازی متوقف شده است.