کاظم نجاریون را چندباری دیده‌ام؛ یکی از مردان دوست‌داشتنی طبیعت ایران که حالش بد می‌شود وقتی می‌بیند که حال زمین بد است. برای همین است که از همه‌ی امکانات و وقت و انرژی خود و خانواده‌اش استفاده کرده تا گروهی موسوم به رفتگران طبیعت را راه‌اندازی کند؛ گروهی که اینک در هر 31 استان کشور شعبه دارد و آنها هر از گاه دور هم جمع می‌شوند تا داوطلبانه بزدایند زباله‌های چرکینی که بی مهابای فرداها در طبیعت رها کرده‌ایم ... (در مورد کار ارزشمند این گروه و جایگاه آن از منظر اقتصادی، می‌توانید این گفتگوی متفاوت را در هفته نامه تجارت فردا بخوانید).
اما خوشبختانه اینک خبر می‌رسد که گروه رفتگران طبیعت یک حامی محبوب و دوست‌داشتنی دیگر به نام علی کریمی یافته است. حضور علی کریمی در جمع دوستداران محیط زیست ایران را پس از آندرانیک تیموریان و کار ارزشمندش در نجات آن پروانه‌ی تایلندی به فال نیک می‌گیرم؛ به ویژه که قرار است جوانان برومند وطن در سال آینده پرچمدار دفاع از آخرین بازمانده‌های یوزپلنگ آسیایی در آوردگاه برزیل هم باشند.
گفته بودم که سال 1392 را باید سال بیداری محیط زیستی نامید؛ کاش جناب فتح‌الله زاده و عادل خان فردوسی‌پور عزیز هم به این جنبش بپیوندند و یا دست‌کم اگر حمایتی نمی‌کنند، بر پیکر نحیف طبیعت وطن خراشی وارد نسازند.
آمین ...