پنج شنبه گذشته - 30 آبان 1392 - در شاهرود بودم تا در جمع مردم و مسئولین طبیعت دوست آن دیار از مهم‌ترین چالش‌ها و تهدیدهایی سخن بگویم که پایداری محیط زیست سرزمینی که از آن با عنوان قاره‌ی کوچک یاد می‌شود را به خطر انداخته است. در جنب این همایش، نمایشگاهی برپا شده بود از آثار نقاشی دانش‌آموزان مقطع دبستان مدارس شاهرود تا آنها با انگشتان کوچک و معصوم‌شان از مشکلات آدم‌بزرگ‌ها برای طبیعت تصویر بسازند و پدر و مادرها را شرمنده کنند. نمایشگاهی که استقبالی عجیب و فراتر از تصور از آن شده بود ... توگویی انگار همه‌ی کودکان آن شهر دلشان می‌سوزد برای "شاهرودی" که دیگر یک رود کوچک هم ندارد چه رسد به شاه رودها!!
در مورد شاهرود، پنج تهدید جدی محیط زیستی‌اش و اشتیاق امیدبخش مردمش به حفظ محیط زیست در فرصتی دیگر خواهم نوشت. اما تا آن زمان می‌خواستم توجه شما خوانندگان عزیز خبر آن لاین را به این طرح ساده اما هوشمندانه و اثربخش جلب کنم که خالقش چگونه با کمترین ابزار و کلام، حرفش را به مخاطب منتقل کرده و زنهارش را با طنینی ماندگار بر دل و جان بینندگانش بر جای نهاده است.
این درسته که مجموع زباله‌های در طبیعت رها شده‌ی بشری اینک تبدیل به قاره‌ای به بزرگی 3.5 میلیون کیلومتر مربع موسوم به قاره هفتم شده و این درسته که بارها و بارها گفته و نوشته‌ایم که زباله‌های غیر قابل بازیافت و خطرناکی چون فیلتر سیگار، یکی از بزرگترین تهدیدهای ناپیدای حیات در کره زمین به شمار می‌روند؛ اما به نظرم همچنان اگر هنرمندان با ما فعالان و کارشناسان محیط زیست همراه باشند، اثر بیشتر و مؤثرتری می‌توانند در ظرفیت‌سازی این حوزه بیافرینند.