خورخه لوئیس بورخس برای ایرانیانی که به ادبیات داستانی و شعر علاقه دارند نامی آشناست.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، از زمانی که احمد میرعلایی داستان‌هایی از این نویسنده آرژانتینی را به فارسی ترجمه کرد تا همین امروز آثار او را مترجمان مختلفی به فارسی ترجمه کرده‌اند.

نوشته‌های این نویسنده که در عمرش هیچ وقت به سمت رمان نویسی نرفت حوزه‌های مختلفی را در بر می‌ گیرد، از شعر، داستان کوتاه و مقاله گرفته تا نوشته‌هایی در مورد موجودات خیالی.

حالا اما در روزهای پایانی سال ۱۳۹۲ سه اثر این نویسنده از سوی دو ناشر به صورت تقریبا همزمان راهی بازار کتاب شده تا علاقمندان بورخس و نوشته‌هایش فرصت خواندن داستان‌های بیشتری از او را داشته باشند.

«تاریخچه عمومی از بی‌عدالتی و شرارت» و «گزارش برودی» دو مجموعه داستان هستند که نشر کتاب پارسه با ترجمه مانی صالحی علامه به کتابفروشی‌ها فرستاده است.
این دو مجموعه داستان در قالب مجموعه «هزارتوی بورخس» منتشر شده‌اند.

نشر دیگری که در این روز‌ها اثری از بورخس را روانه بازار کرده، انتشارات بوتیمار است. مجموعه داستان «پایان دوئل» از سوی کارگاه ترجمه شیراز و زیر نظر علی معصومی ترجمه و راوانه باز شده است.

البته دو کتاب «گزارش برودی» و «پایان دوئل» در واقع دو ترجمه از یک مجموعه داستان هستند. تطبیق این دو مجموعه و تفاوت سبک روایی آن ها هم برای افرادی که به ترجمه علاقه دارند، خالی از لطف نیست.

همانطور که بورخس به آثار عطار، حافظ و کتاب هزار و یکشب علاقه داشت، اهالی ادبیات ایران هم به داستان‌های او و نوشته‌هایش علاقه‌مند بوده‌اند. نوشته‌هایی که در آن‌ها هم می‌توان رد تبهکاران آمریکای شمالی و جنوبی را دید و هم روایت‌هایی از شرق دور را خواند.

بورخس که سال ۱۸۹۹ در آرزانتین به دنیا آمد در دوران نوجوانی به همراه خانواده‌اش به سوئیس رفت و در این کشور زبان‌های فرانسوی و آلمانی را آموخت. دلیل سفر او به سوئیس (۱۹۱۴) مشکل بینایی پدرش بود. پدر بورخس که از ترس نابینا شدن به سوئیس رفته بود تا معالجه شود، همین مشکل را برای پسر نویسنده‌اش به ارث گذاشت.

خورخه لوئیس بورخس که به اعتقاد بسیاری از منتقدان هنر و ادبیات با نگارش داستان‌های کوتاهش چه در فرم و چه در محتوا انقلابی را در عرصه داستان کوتاه دوران معاصر به وجود آورد، در سال‌های پایانی عمرش نابینا شده بود.
او از جمله نویسندگانی بود که آکادمی نوبل آثارش را شایسته دریافت جایزه ندانست. بورخس علاوه بر تدریس ادبیات در آرژانتین، مدتی هم رئیس کتابخانه ملی این کشور بود.

علاقه بورخس به ادبیات شرق و فرم‌های روایی و موجودات اسطوره‌ای آن در داستان‌هایش نیز بازتاب‌های مختلفی یافته است.
او علاه بر این‌ها مقالاتی هم در مورد نویسندگان و شاعران شرقی دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به نوشته‌های او در مورد حافظ و عطار اشاره کرد.

بورخس در سال ۱۹۸۶ در کشور سوئیس درگذشت با این حال در زمان حیاتش شهرتش مرزهای قاره‌های مختلف را در نوردیده بود و باعث شده بود تا نام او به عنوان نویسنده‌ای پست مدرن (لقبی که برخی از منتقدان به داستان‌ها او داده بودند) در جهان شناخته شود. البته خود بورخس چندان به این تقسیم بندی‌ها اعتقادی نداشت.

5757

منبع: خبرآنلاین