فکر کنم همین تیتر گویای همه چیز هست و هرکس خرده هوشی و سر سوزن ذوقی داشته باشد متوجه مطلب خواهد شد. با این حال چون نمی توان به همین تیتر اکتفا کرد مجبورم دو- سه خطی توضیح واضحات بنویسم. عملکرد تلویزیون در مقاطع حساس سیاسی نشان داده مردم خیلی گوششان بدهکار حرف های تلویزیونی ها نیست که اگر بود دوم خرداد 76 و بیست و چهارم خرداد 92، تاریخ به گونه دیگری رقم می خورد.

نه این که مردم با تلویزیونی ها لج باشند، خیر. تلویزیون مصداق تام و تمام دفاع بد از یک موضوع است. یعنی اگر تصمیم بگیرد از یک موضوعی دفاع کند چنان موضوع مذکور را نابود می کند که دیگر نه از تاک نشانی می ماند و نه از تاکنشان. امیدوارم موضوع یارانه ها برای دولت آقای روحانی تجربه خوبی شده باشد تا دیگر در مواقع این چنینی دست به دامن رسانه ای نشود که همواره قرآن را به گونه ای می خواند که نتیجه اش چیزی جز بردن رونق مسلمانی نیست.