آغاز: اگرچه نوشتن در برخی موارد مصداق کوبیدن سنگ در هاون است، اما به قول مولوی بزرگ که می‌فرماید: «کوشش بیهوده به از خفتگی است»، نگارنده نیز هر از چندگاهی این سعی و تلاش بیهوده را انجام می‌دهد تا شاید همانند انداختن تیری درتاریکی به هدفی اصابت کند. گوش شنوایی پیدا شود و اقدامی صورت دهد تا بلکه اندکی آبروی رفته بازآید.

ماجرا، داستان خبرنگاری و خبرنویسی و انعکاس خبر در برخی بخش‌های خبری صدا و سیماست که هر از گاه اسباب تمسخر و دست انداختن این رسانه از سوی همگان می‌شود. جایی که دوستان وهمکاران ما بی‌اعتنا به اصول حرفه‌یی این کار، از خواندن و شنیدن برخی از خبرها چنان هول می‌شوند که در دیگ تعجیل و شتاب گرفتار شده و اندک آبرو و مایه این رسانه‌ را نیز بر پیکره تعجیل‌های خود خواسته سوار کرده و با دمیدنی محکم به باد می‌دهند.

میانه: تحولات یک سال اخیر در سپهر سیاسی و رسانه‌یی کشور فضایی را فراهم آورده است تا برخی از فعالان رسانه‌یی دست به کار انتشار نشریه شوند. از جمله این نشریات دو رسانه «ایران فردا» و «زنان امروز» است که اخیرا منتشر شده‌اند. این دو نشریه برای انتشار، تمامی مراحل قانونی کار را طی‌ کرده‌اند. یکی مجوز خود را در دولت قبلی گرفته است و دیگری تغییر مجوزش را در دولت یازدهم و هر دوی آنها در فضایی قانونی منتشر شده‌اند. آن هم در فضایی که انتشار نشریه چاپی عملا جز دردسر و زیان مالی ثمری ندارد. نشریه ایران فردا در دولت آقای هاشمی مجوز گرفته بود و جالب این که در آن دولت انتقادات خود را انجام و منتشر شد. اما در دولت اصلاحات توقیفش کردند . صدا و سیما اما در انعکاس همین خبر (خبر انتشار نشریه زنان امروز ) چنان ذوق زده شد و از هول حلیم در دیگ افتاد که نه تنها رعایت امانت در صحت ودرستی یک خبر را نکرده است، بلکه از منظر یک رسانه‌یی که قرار است تریبون نظام جمهوری اسلامی باشد، عملا در کوی و برزن به گونه‌یی فریاد می‌زند که جمهوری اسلامی موافق سانسور و مخالف آزادی بیان است.

گر تو قرآن بدین نمط خوانی، ببری رونق مسلمانی

چندی قبل نگارنده در یادداشتی درباره یکی از موارد نقض اصول حرفه‌یی خبرنگاری در صدا و سیما نوشته بود که صدا و سیما رسانه‌یی بی‌طرف و منصف نیست.[این دکان بربند و بگشا آن دکان/آیا صدا و سیما رسانه‌ای منصف و بی‌طرف خواهد شد] همچنانکه در یادداشتی در دوره ریاست جمهوری آقای احمدی‌نژاد(اسفند 1391) نیز بر همین نکته انگشت تاکید گذاشته بودم. [صدا و سیما و تعهد به اخلاق حرفه‌ای روزنامه‌نگاری]

نگارنده در آن نوشته به تحقیقی دانشگاهی استناد کرده بود. در آن تحقیق نگارنده 60 گویه مرتبط با اخلاق‌حرفه‌یی روزنامه‌نگاری را برای 20 سردبیر از طیف‌های مختلف فکری و 20 استاد روزنامه‌نگاری که برخی از آنها در زمره مشاوران رسانه‌یی صدا و سیما هستند ارسال کرد. از میان آن گویه‌ها، گویه «صدا و سیما رسانه‌یی بیطرف نیست» بیشترین توافق را به دست آورده بود. در حالی که این گویه جزو گویه‌های اصلی من نبود.

انجام: اکنون باید علاوه بر این گویه، گویه‌یی دیگر راهم اضافه کرد که «صدا و سیما رسانه‌ دقیقی هم نیست». این در حالی است که دقت و صحت در کار خبری از جمله لوازم مهم اخلاق حرفه‌یی روزنامه‌نگاری است و رسانه‌یی که نخواهد این اصول اولیه و بدیهی را رعایت کند طبیعی است که در طرفه‌العینی اعتماد مخاطبان را از کف بدهد و سیل مخاطبان را به سمت شبکه‌های ماهوار‌ه‌یی سوق دهد. حال بماند که این روزها در یکی از بخش‌های خبری صدا وسیما خبری را مشاهده کردم که ماجرایی ساختگی را به خبرنگاری نسبت داده‌اند و تهمت و دروغی را بر او بستند که اخلاقه حرفه‌ای روزنامه‌نگاری به کنار، از منظر اخلاق اسلامی نیز جای پرسش فراوان دارد و رویکرد دست یابی به هدف با هر وسیله را به ذهن متبادر میکند.

این در حالی است که مقام محترم رهبری در سخنرانی ابتدای سال خویش در مرقد امام رضا(ع) ضمن تشویق به انتقاد گفتند: «نگاه نقادانه خود را نسبت به اوضاع فرهنگی حفظ کنید و با منطق محکم و بیان روشن و صریح، به مسوولان تذکر دهید» و افزودند: «در این زمینه باید از تهمت زنی، جنجال آفرینی و تکفیر کاملا خودداری کرد و مجموعه انقلابی کشور اعم از جوانان مومن و بزرگان و نخبگان، با منطق محکم و نگاه نقادانه، نقاط ضعف را به رخ ما مسوولان بکشند که این همان عزم ملی و مدیریت جهادی در زمینه فرهنگ است.»

پ .ت:مرتبط با متن: در این زمینه البته روزنامه کیهان هم چنین موضعی گرفت و بعد از یک روز  اگر چه لطف کرد و جوابیه معاونت مطبوعاتی را منتشر کرد اما از موضعی طلبکارانه توضیحات فراوانی داده است که در لینک زیر آن را بخوانید.

توضیح: این یادداشت در صفحه آخر روزنامه اعتماد دوشنبه منتشر شده است.

منبع: وبلاگ مهمان خبرآنلاین