تاریخ انتشار: ۲۳ آذر ۱۳۹۳ - ۱۰:۱۰

هر جور فکر می کنم می بینم با همه دلم طرف دکتر اباذری ام و اگر هر چیز دیگری غیر از این بگویم به خودم دروغ گفته ام و من هر عیب و ایرادی که داشته باشم دروغ گفتن بلد نیستم. دکتر اباذری درست گفت. با لحن درستی هم گفت. باید به این طایفه رخوت زده متقلب نهان روشی که به همه حتی خودش دروغ می گوید نهیب می زد، که زد. خوب هم زد.

 به اسم احترام گذاشتن به سلایق مختلف و عقیده های متفاوت هر چیز اصیلی را داریم نابود می کنیم و در عوض به سخیف ترین و متدانی ترین حوائج و غرایز عوام کالانعام رنگ هنر و فرهیختگی می زنیم. من هم به تاسی از بابای دردمندان می گویم:
متاع کفر و دین بی مشتری نیست
گروهی آن گروهی این پسندند
اما به این سخن حکیمانه جامی هم به جد معتقدم که:
هر مرتبه از وجود حکمی دارد
گر حفظ مراتب نکنی زندیقی
وقتی نازل ترین طبایع جای سخن خواجه شیراز نشانده شوند و فوتبالیست و شومن و کاراته باز در مقام حکما قرار بگیرند و لمپن ها و دلقک ها دعوی هنر کنند باید هم فرزانه ای که عمریست در سودای عدالت سوخته است همه جانش را به فریادی بدل کند تا من و تو به خود آییم که این بود حاصل آن همه خون و شکنجه و زندان؟ این بود صدا و سیمایی که قرار بود دانشگاه شود؟مرتضی پاشایی را خداوند غریق رحمت واسعه خویش کند اما دکتر اباذری در مقام قسیم جنت و نار که قرار نگرفته. سخنان او را با گوش اخلاق نباید شنید. این که به اسم نسل جدید و سلیقه نسل جوان گند بزنیم به هر چیز پذیرفتنی نیست و نه تنها پذیرفتنی نیست که عصبانیت به حق آدم های دردمندی مثل یوسف اباذری را در پی دارد. می گویند آقای اباذری چرا با لحنی توهین آمیز سخن گفته. اول این که بنده لحن و بیان ایشان را به هیچ وجه توهین آمیز نمی دانم. توهین یعنی ناسزا. توصیف یک چیز با ناسزا متفاوت است. آن چه آقای اباذری فرموده اند تماما سزاست و توصیف یک چیز. دوم این که حتی اگر فرض را بر این بگذاریم که ایشان به کسانی توهین کرده اند به حکم سخن بلند حضرت مولانا بیدل دهلوی که فرمود: در مزاج بدرگان جز فحش کم دارد اثر. هیچ ایرادی به ایشان وارد نیست. همان طور که در مواردی به کارگیری خشونت عین رحمت و لطف است گاهی اوقات توهین حکم طیبات دارد و به کارگیری آن از اوجب واجبات است. و سوم این که به فرض توهین آمیز بودن سخنان جناب اباذری این توهین ها در مقابل توهین هایی که به اسم موسیقی و شعر و هنر به خورد خلق الله داده می شود هیچ است و کم از هیچ. آن چه عده ای بی ذوق و هنر به اسم سلیقه نسل ما از آن دفاع می کنند عین توهین است. توهین به هنر توهین به هنرمند توهین به ذوق و خرد و ...الخ.سخنان دلیرانه و جسورانه یوسف اباذری مقدمه خوبی است برای این که یک بار دیگرمفاهیمی را که در این سال ها بسیار شنیده ایم مورد تامل قرار دهیم. مفاهیمی که از فرط تکرار امروز آن ها را بدیهی می پنداریم. و این نکته مهم را هم فراموش نکنیم که وظیفه متفکر طرح پرسش است و ایجاد شک و شبهه در بدیهیات. جناب اباذری طرح مسئله کرده است. بهتراست به جای دامن زدن به حرف های سطحی و پیش پا افتاده و خاله زنکی جرئت مواجه با پرسش های او را پیدا کنیم و به جای این که به اتهام توهین به آقای اباذری توهین کنیم در سخنان تند و گزنده اش تامل کنیم.

 

 

منبع: khabaronline