تاریخ انتشار: ۴ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۰۷:۱۸

محمدرضا اسلامی

واقعاً این پوشش رسانه ای حیرت آوری که چند روز اخیر برای ماجرایِ سگ کشی شهرک صنعتی صورت گرفت نشان می دهد چه بدنه بزرگی از رسانه های خارج از ایران بیتاب بدست آوردنِ یک خبر یا یک اتفاق برای شروع سونامی خبری هستند و چه بار سنگین بی کاری ای را روزها بردوش می کشند.

اینکه نهادهای مدنی و رسانه ها حساس نسبت به موضوعات برخورد کنند اتفاق مبارکی است ولیکن Proportionality یا تناسب واکنش با رخداد ، اصلِ اول در برخوردهایِ کنش محور است.

این همه گفتگو و پوشش خبری و رسانه ای و اینهمه گزارش و عکس و مطلب و مصاحبه راجع به رویدادی مربوط به حیوانات در شهرک صنعتی شیراز، در روزگار تلخی که هر روز صبحمان با اخبار تلخ و خونین رویدادهای مرگبار در کابل و جلال آباد و عراق و یمن و مصر و سوریه و کشورهای پیرامون آغاز می شود آیا این مصداق رفتار رسانه ای Unproportional یا نامتناسب نیست ؟

مبارک است حساسیت رسانه ای و شهروندی، ولی دیروز که در صف بانک، در مقابل کابل بانک جلال آباد ننگرهار مردم بدبختی که برای یک کار بانکی عادی تکه تکه شدند ، و تصاویر زجرآور کودکانی که پیرامون کابل بانک بی دست و پا شدند، چقدر موج و سونامی خبری در شبکه های منو تو، فارسی وان، برنامه نوبت شما بی‌بی‌سی فارسی و ... پیدا کرد؟

چقدر فحش نثار داعش کردند برای این نهایتِ رذالت و این سلوکِ کثیف با شهروندان بدبخت عادی؟ در ماجرای قتل سه دانشجویِ ایالت کارولینای شمالی در یک صف پمپ بنزین چقدر موج در امکانات رسانه ای این شبکه ها برخواست؟

حساسیت رسانه ای خوب و مبارک است و شفافیت را منجر می شود ولی آنها که روزها پشه می پرانند از فرطِ بیکاریِ نبودنِ سوژه ای برای فاجعه نشان دادن احوالِ زندگی در ایران، باید هم بر سر این ماجرای شهرک صنعتی منطقه سلطان آباد جنوب غربی شیراز، چنین دست به هلهله زنند و امکانات رسانه ای را سخاوتمندانه خرج کنند و حلالش کنند حقوق سر ماه را، که وقتی چیزی برای چنگ انداختن نیست از قدیم گفته اند: الغَریقُ یَتشبّثُ بِکُلِ حَشیش .

این اتفاق بد ، کار هر کسی بوده زشت و محکوم بوده ، ولی سوال از امثال خانم مسیح علینژاد و سایر آنها که رگ گردن رسانه شان متورم شده از این ماجرا این است که برای قایقِ شکسته مهاجران آفریقایی دریای مدیترانه یا برایِ دیروزِ کابل بانک هم اشکی از دیده فشاندید؟ برای گردن زدنِ خبرنگار ژاپنی هم سطری نگاشتید؟ کنجی گوتو را در یک ویدئوی شصت و شش ثانیه ای بی هیچ دلیل داعش گردن برید در برابر چشمان رسانه، برای خون گوتو هم خانم علینژاد آیا با مادرش مصاحبه ها کردید؟ یا که در پسله ها نشستید به انتظار رخدادی خاکستری یا سیاه در خاک ایران که فریاد وافاجعه ها سرکنید؟ طنز نازیبای ماجرا اینکه وبسایتی مثل تقاطع #Taghato پس از بارها پوشش این ماجرا، مراسم بازنشستگی سگ ایالت کینتاکت آمریکا را پوشش می دهد...

ایرانِ امروز با انبوهی از مشکلات ساختاری ، شاید جای بی نقصی برای زندگی نباشد، اما حلِ مشکلاتِ متعدد شهروندی اقتصادی اجتماعی اش در انتظار آنهاست که دردمندانه و از سر زجر نقادی کنند مشکلات را. رنجنامه های روزانه افرادی که از ریشه ها بگویند و از راه ها دم بزنند و قلم بزنند. قلم زدنی که همراه با از جان کاستن است. و نه بزرگوارانی همچون حسن صلح جو که ایران خاکستری در مدیا به تصویر می کشند​. در این دنیای سیاست زده و اقتصاد زده، رسانه رشید کجاست؟ که الیس فیکم رجل رشید ؟

۴۷۴۷

منبع: خبرآنلاین
"