ایسنا نوشت:
حدود هفت ماه پس‌ازاین که کاوشگر روزتا با اعزام فرودگر خود به نام «فیله» بر سطح یک دنباله‌دار تاریخ‌ساز شد، فهرستی از تصاویر این کاوشگر از چشم‌انداز این دنباله‌دار منتشر شده‌اند.
این تصاویر توسط دوربین NavCam متعلق به روزتا و بین ماه‌های سپتامبر / شهریور تا نوامبر / آبان سال گذشته گرفته شدند؛ یعنی زمانی که روزتا در ۸ کیلومتری سطح دنباله‌دار تناوبی شماره ۶۷ ملقب به چوریوموف-گراسیمنکو قرار داشت. تیم کنترل روزتا به‌تازگی این تصاویر را منتشر کرده است.
تصاویر جدید، لبه‌های صخره‌های سخت را در عمق تاریکی فضا و همچنین تخته‌سنگ‌های بزرگ و تپه‌های صخره‌ای را که در دل دشت‌های غبارگرفته دنباله‌دار گم شده‌اند، به نمایش می‌گذارد.
فضاپیمای روزتا متعلق به آژانس فضایی اروپا (ESA) در سال ۲۰۰۴ / ۱۳۸۳ با هدف بررسی یک دنباله‌دار به فضا پرتاب شد.
روزتا، شامل دو بخش اصلی متشکل از یک مدارگرد با ۱۲ ابزار علمی و یک روبات کاوشگر به نام فیله (Philae) شامل ۱۰ ابزار علمی است که بر سطح دنباله‌دار چهار کیلومتری تناوبی ۶۷ فرود آمد.
از اواسط سال ۲۰۱۱ / ۱۳۹۰ و به‌منظور حفظ انرژی، روزتا وارد مرحله خواب زمستانی شد که این خواب ۳۱ ماه به طول انجامید؛ ساعت زنگ‌دار برای بیدار شدن فضاپیما در تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ میلادی (۳۰ دی‌ماه ۱۳۹۲) در عمق فضا به صدا درآمد.
پس از گذشت ۱۰ سال از زمان پرتاب و طی کردن بیش از ۶٫۴ میلیارد کیلومتر، روزتا سرانجام به مدار دنباله‌دار تناوبی ۶۷ رسید و نخستین تصویر نمای نزدیک را از این دنباله‌دار تهیه کرد.
زمانی که روزتا در سال ۲۰۰۴ / ۱۳۸۳ به فضا پرتاب شد، به‌اندازه‌ای از آن دور بود که باید سه بار حول زمین و یک‌بار حول مریخ می‌چرخید تا بتواند از گرانش آن‌ها برای پرتاب به عمق منظومه شمسی استفاده کند.
جامعه علمی امیدوار است پروژه ۱٫۶ میلیارد دلاری روزتا به پرسش‌های موجود درباره منشأ منظومه شمسی و شکل‌گیری حیات بر روی زمین پاسخ دهد. شاید مأموریت موردبحث در تأیید این موضوع کمک کند که دنباله‌دارها زمانی بلوک‌های سازنده حیات (ماده آلی و آب) را به زمین آورده‌اند.
محققان می‌دانند دنباله‌دارها حاوی اسیدهای آمینه هستند که بخش کلیدی سلول‌ها به شمار می‌آیند؛ بنابراین یافتن نوع مناسب آمینواسید و آب، سرنخی مهم مبنی بر این موضوع خواهد بود که حیات از فضا آمده است.
فرودگر فیله، ۲۱ آبان سال ۱۳۹۳ ساعت ۱۶ به‌وقت گرینویچ (۱۹:۳۰ به‌وقت‌تهران) در محل موردنظر ملقب به Agilkia بر روی دنباله‌دار فرود آمد. میدان گرانشی دنباله‌دار حین فرود، این فرودگر را با سرعت حدود یک متر در ثانیه به سمت خود کشید. فرودگر فیله در ناحیه‌ای فرورفته در سایه فرود آمد و ساعتی پس از فرود، انرژی باتری‌هایش ته کشید و تلاش‌ها برای برقراری تماس با آن ناموفق ماند. آژانس فضایی اروپا امیدوار است با نزدیک شدن دنباله‌دار به خورشید، سایه از روی فیله کنار رود و سلول‌های خورشیدی این فرودگر بتواند نیروی کافی برای ادامه تحقیقاتش را تأمین کند.
5353