قائم مقام وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در آغاز مطلبش نوشته است:
«برای سیاستگذاری حوزه فرهنگ فضای مجازی، نخست باید مسائل و چالش‌های فرهنگی که در فضای مجازی یا به علت فضای مجازی با آن مواجه هستیم را شناسایی کنیم و سپس آن را وارد دستور کار سیاستگذاری کنیم. رویکرد فعلی سیاستگذاری فضای مجازی در کشور بیشتر مبتنی بر الگوهای پیشین مواجهه با مسائل فرهنگی است که مناسب با دوران پیش از انقلاب فناوری اطلاعات و ارتباطات می‌باشد. برای مواجهه فعالانه و خردمندانه نخست باید به فهم روزآمد و واقع‌بینانه ای از فضای مجازی نائل شویم. سپس سازوکارهای سیاستگذاری متناسب با فضای جدید را طراحی کنیم.»
این عضو وبلاگ نخبگان خبرآنلاین در ادامه مطلبش نوشته است:
«نخستین مسأله، ایجاد سازوکاری برای حصول توافق و اجماع نسبی است. پایه سیاستگذاری موفق ایجاد حداکثر توافق هم در سطح عالی سیاستگذاران، هم میان دستگاه‌های حاکمیتی و هم بین حاکمیت، بخش خصوصی، نهادهای مدنی و مردم است. برای این منظور نیاز به فرایند مشارکتی و عقلایی است که کلیه ذی‌نفعان بتوانند در آن فعالیت کنند. تا زمانی که درک مشترکی از مشکل و توافق نسبی در خصوص راه‌حل های ممکن به دست نیاید، نمی‌توان انتظار سیاستگذاری موفق و مؤثر را داشت. مسأله دوم تدوین مبانی روشن برای سیاستگذاری است. این مبانی می‌تواند از اسناد بالادستی نظیر قانون اساسی، سیاست‌های کلی نظام در افق چشم انداز و نقشه مهندسی فرهنگی استخراج شود. اما مهم‌تر از آن بازگشت به مبانی مشترک ارزشی است که زیرساخت هویت و فرهنگ اسلامی- ایرانی را تشکیل می‌دهد.»
برای خواندن متن کامل این مطلب، اینجا را کلیک کنید.