سرشت بهار

پس فرح و نیکویی این فصل را ارج می نهیم و نیکی ها و پاکی ها را پاس می داریم. ان شاء الله در آستانه سال نو شاهد تحول اساسی و انسجامی درونی باشیم. چرا که فرصت کم است.

در آغاز بهار زمزمه این شعر استاد علی موسوی گرمارودی چهره ماندگار ادبیات جذاب و پندآموز است: فرصت کم است، باید به راه افتاد باید به گیاهان ، یکایک، سلام گفت باید کنار چشمه های جهان بیدار نشست و روی در آینه ی صافی شان، آراست باید بپا خاست باید، به بالای بلند امواج دریا ها، نماز برد باید فروتن شد و هر شب را در کشکول درویشی یک حلزون گذرانید باید، در سینه صدف خزید و در پرتو چراغ مروارید سر مشق تنهایی را رج زد ! فرصت کم است، باید به راه افتاد باید پرواز را از مرغان مهاجر آموخت، از سینه سرخ ها باید گلوی تنگ سحر را عمل کرد، با فریاد باید سپیده را به آفریقا فرستاد و سپیدی را تبعید کرد فرصت کم است باید به راه افتاد...