آنها ضمن تاکید به ماموران خود حتی مواظب نگاه های آنها هم باشند تا نکند ا حساس ناخوشایندی در دل ایرانی های مظلوم شکل بگیرد.
اما این عزت و حرمت یک طرفش مربوط به آنهاست و طرف دیگرش مربوط به ماست. ما چگونه باید رفتار کنیم تا این عزت و حرمت پایدار بماند.
این تهدید آنها باید فرصتی برای ما به وجود آورده باشد تا دست از خصلت های بد برداریم. در آنجا ما را به دروغگویی و چاپلوسی نشناسند و یا متهم نکنند. برای خرید اجناس در فروشگاهها صف نکشیم. و البته این را نمی توان به این سادگی درمان کرد.
وقتی که کالا در ایران گران باشدو ارزش پول ملی کم باشد و وقتی آنها با تخفیف های لازم جنس های چینی و غیره را به ما می فروشند چگونه می توان زائران را از خرید منع کرد. بنابراین این امر مهم برای حفظ حرمت و عرت ایرانی نیاز به برنامه ریزی دارد و ضمن اینکه سازمان حج باید کار فرهنگی گسترده ای کند و این کار را از خود کاروان داران شروع کند که خود پیشتاز در خرید اند.
باید با وزارت صنعت و معدن و تجارت هم تا وقت نگذشته وارد مذاکره شود که با چه تدبیری می توان هم زایران را از هجوم به فروشگاه ها و در نهایت بی اعتباری ملت باز داشت و هم وضعیت سوغات را به گونه ای حل کرد که هم به نفع زائران باشد و هم به نفع تولید کشور و هم باعث مناعت طبع ایرانی داغدار حادثه سال های گذشته!