جالب این‌جاست که این پدیده منحصر به ماه نیست و تقریبا هر جسم آسمانی را که در افق یا نزدیک به افق مشاهده کنید، به همین نسبت بزرگ‌تر به نظر می‌رسد! اما باور بکنید یا نکنید، این احساس چیزی جز خطای دید نیست.
وقتی ماه نزدیک به افق قرار بگیرد، مغز انسان با مقایسه پرسپکتیو چشم‌انداز و ابعاد پیش‌فرضی که از عوارض زمینی می‌داند، اندازه ماه را نسبت به عوارض زمینی خیلی بزرگ‌تر تشخیص می‌دهد و به همین دلیل ما تصور می‌کنیم که ماه خیلی بزرگ‌تر شده، در حالی‌که اگر همه منظره‌های پیش رو را حذف کنید، ماه به همان اندازه معمولش می‌رسد!