تحجر و تنگ نظری البته پیشینه و تاریخی به قدمت عمر انسان دارد و به دلایلی در حوزه های علمیه و فضای دینی ظرفیت و خطر رشد تحجر و خودپسندی و تکفیر و تفسیق بیشتر است.

پيشتر چنين تفكراتي در محيط داخل حوزه ها محدود مي ماند و گاه در ناله هاي دردمندانه بزرگاني چون امام امت به زبان و قلم مي آمد و اندكي از آن درد و داغ به چشم و گوش ديگران مي رسيد.
امروزه اما گسترش رسانه ها و ظرفيت هاي جديد ارتباطي باعث شده تا نشانه ها و مظاهر اين تفكر خطرناك به سرعت در معرض ديد و قضاوت ديگران قرار گيرد و به نام كليت دين و همه دينداران ثبت شود.

سخنان و نوشته هاي برخي از روحانيان و حوزويان در باره شخصيت هاي ادبي و فرهنگي بزرگ ايران اسلامي مانند حضرت حافظ و جناب مولوي كه طي ماههاي گذشته در فضاي مجازي منتشر شد از اين دست است.
كساني كه با تنگ نظري و كج فهمي خود با عبارات ناپسند به شخصيت هاي بزرگ چنين توهين هايي مي كنند حتى اگر سوء نيت هم نداشته باشند از جامعه و مخاطبان خود هيچ خبر ندارند.
اينان نمي فهمند كه اگر مردم ديوان حافظ را نخوانند به جاي آن رساله توضيح المسايل در دست نخواهند گرفت! بلكه بايد آرزو كنند كه مردم متون ادبي بخوانند !

اينجا و امروز مرز بي ديني و جدايي از فرهنگ وطني است و اتفاقا ميراث گرانقدري كه در آثار نظامي و جامي و مولوي و صائب به جاي مانده آخرين ديوارهاي قلعه فرهنگ ملي و ديني و آخرين قلعه هاي لب مرز ماست.
نبايددتصور كرد كه اگر مخاطب ما امروز مثلا اشعار سعدي و مولوي را در موسيقي شجريان و ناظري مصرف نكند به سراغ آثار مطلوب ما خواهد رفت! ( كافي است به آمار مطالعه كتابهاي مربوط به شيطان در مدارس دخترانه تهران و ميزان مصرف موسيقي هاي شيطان پرستها و سريال ها و فيلمهايي با موضوع خودكشي بنگريم و گزارش هاي دقيق مشاوران تربيتي و روانشناسان از شيوع افسردگي و مشكلات حاد رواني بين نوجوانان را مرور كنيم)
گذشته از آن كه چكيده و عصاره معارف ديني قرآني و حديثي ما در آثار ادبي گرانقدري چون گلستان و بوستان سعدي عرضه شده و برخي بزرگان اين آثار را آيينه تمام نماي دستورات اخلاقي و معارف ديني مي دانند.
در اين زمينه بزرگترين خدمت را امثال مرحوم مهدي آذر يزدي كرده اند كه آن ميراث ارزشمند كهن را به زبان و دريافت نسل جديد نزديك ساختند و با سر وشكلي تازه عرضه نمودند.

نه تنها در آثار بزرگاني چون مولوي كه مثنوي اش را تفسير منظوم قرآن كريم مي خوانند و سعدي كه آثارش را نظم روايات اخلاقي مي شمارند و حافظ كه او را لسان الغيب مي نامند بلكه حتى در اشعار معاصرين مانند مرحومه پروين اعتصامي جلوه هايي درخشان از بازگردان روايات و احاديث پيامبر اكرم و خاندان مطهر ايشان ديده مي شود.
كساني كه به شخصيت هاي بزرگ فرهنگ ملي و ديني توهين مي كنند پيش از هر چيزي عدم آشنايي خود با اين ميراث گرانقدر را نشان مي دهند و ناآگاهي خود را فرياد مي زنند!

https://telegram.me/morzaeri

 

منبع: khabaronline