بهنوش خرم‌روز: معمولا شناخت ما از استخوان‌هایمان و کاربرد آن‌ها، مربوط به توانایی‌های حرکتی و حفظ شکل ظاهری بدن است. اما به نظر می‌رسد که استخوان‌ها بیش از این حرف‌ها در بدن سهم دارند و نقش‌های دیگری هم ایفا می‌کنند.
ساینس‌دیلی در گزارش خود به دو مطالعه جدید اشاره کرده است که نشان می‌دهد استخوان‌های بدن در بیماری دیابت نقش دارند. بر اساس این مطالعات، اگر استخوان‌های بدن موش‌ها نتوانند نسبت به انسولین واکنش نشان بدهند و در واقع گیرنده‌های انسولین نداشته باشند، باعث بالا رفتن سطح قند خون و مقاومت نسبت به انسولین در بدن آن‌ها می‌شوند، یعنی درست دو علامت مهم در افراد مبتلا به بیماری دیابت.
بازسازی و ترمیم استخوان‌ها، به دو نوع سلول نیاز دارد: اوستئوبلاست‌ها که استخوان می‌سازند و استئوکلاست‌ها که استخوان را بازجذب می‌کنند. در حقیقت این فرایند خیلی خیلی انرژی می‌برد. اوستئوبلاست‌ها گیرنده‌های انسولین دارند و با دریافت انسولین، گلوکز بیشتری جذب می‌کنند. به همین دلیل هم افراد مبتلا به دیابت نوع 1، استخوان‌های شکننده‌ای دارند. حتی استخوان‌ها روی چاقی و لاغری افراد هم تاثیرگذارند. در حقیقت استخوان‌ها را باید تنظیم‌کننده‌های مهم مواد درون بدن بدانیم.