این‌جا سرزمین ماست! در هیچ‌کجای این کره‌ٔ کوچک خاکی، به اندازهٔ این‌جا نمی‌توانیم احساس تعلق و آرامش داشته باشیم. بسیار بعید است که در جایی دیگر، بتوانیم به اندازهٔ این‌جا در امری اجتماعی مؤثر باشیم. و حتی بعید است که بتوانیم در کشوری دیگر، به آسایش مادی‌ای بیش از آن‌چه که در این‌جا داریم، دست یابیم (این‌ها را به استناد پایشی می‌گویم که از اوضاع زندگی یک دوجین دوستان و بستگانم که در چهار دهه‌ٔ گذشته مهاجرت کرده‌اند، داشته‌ام).
بیایید به فرمول قدیمی «خدمت به میهن» پایبند باشیم! رفتن به خارج را برای تکمیل تحصیلات، به دست آوردن تجربه، انتقال دستاوردهای بشری به میهن، و البته تفریح و سیر آفاق و انفس، در برنامه‌های زندگی خود یا فرزندان‌مان بگذاریم، اما نگوییم که «این مملکت، درست نمی‌شود»! اختلاس‌گران، فرصت‌طلبانی که به حقوق مردم دستبرد زده‌اند، و آنان که برای مردم نسخه‌های ریاضت می‌پیچند و خود در ناز و نعمت افسانه‌ای و ناحق به سر می‌برند... یا با ترس و لرز فرار کرده و فعلاً در پناه بیگانگان در امان‌اند، یا منتظر زندان هستند، یا ایام حبسی بدنام را می‌گذرانند، و در هرصورت زندگی‌ای همراه با آرامش و سربلندی ندارند.
حتماً می‌توانید در دور و بر خود و با نگاهی به اخبار مطبوعات و شبکه‌ها، ده‌ها کار کوچک و زیبا را ببینید که مردم عادی و باشرافت ما در حال انجام آن هستند. آشغال‌های اجتماع را هم ما باید با حوصله جمع کنیم، چنان که زباله‌های رهاشده در جنگل و کوه و بیابان را... راه میان‌بری وجود ندارد! در کشورهای دیگر هم اوضاعِ بهتر با کوشش تک‌تک مردم، و البته با مطالبه‌ٔ حق فراهم شده است.
در همین مهر ماه، صدها برنامه‌ٔ پاک‌سازی طبیعت و شهر و روستا به دست بچه‌های ایرانی اجرا شده است. این کار ساده را دست‌کم نگیرید! کسی که آشغالی را از زمین برمی‌دارد، هیچ‌گاه پسماندی را رها نخواهد کرد، هیچ‌گاه درختی را در جنگل قطع نخواهد کرد، و همیشه به فکر حفاظت سرزمین مادری و دور ساختن متجاوزان به حقوق عمومی است. مملکت تا حد زیادی، با همین کارهای کوچکِ پیوسته و آرام درست خواهد شد.