با نزدیک شدن به اجرای لایحه هدفمند کردن یارانهها در کشور بسیاری از مسئولان مجتمعهای پتروشیمی از افزایش ناگهانی قیمت خوراک پتروشیمی ابراز نگرانی میکنند در حالیکه مسئولان نفتی چون اوجی مدیرعامل شرکت ملی گاز تأکید دارد: در حال حاضر هر ساله مجتمعهای پتروشیمی از محل یارانهای بودن قیمت گاز سودهای زیادی را نصیب خود کردهاند و باید به این سود یکجانبه پایان داد.
این در حالی است که یک عضو انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پتروشیمی معتقد است: اگر مایل به جذب سرمایهگذار در صنعت پتروشیمی هستیم باید قیمت خوراک آنقدر جذاب باشد که کمبودهای دیگر را برای سرمایهگذار جبران کند.
شعریمقدم در گفتوگو با خبرآنلاین که مشروح آن را در ادامه میخوانید تصریح کرد: چنانچه ایران بهدنبال جذب سرمایهگذار برای ساخت مجتمعهای پتروشیمی در ایران است، به ناچار باید قیمت انواع خوراک در این منطقه قابل رقابت با قیمتهایی که سایر کشورهای حوزه خلیج فارس به سرمایهگذاران پیشنهاد میکند، باشد.
با توجه به قانون هدفمندکردن یارانهها و افزایش احتمالی قیمت خوراک بهترین راهکار موجود را چه میدانید؟ آیا از نظر شما افزایش پلکانی قیمت خوراک تدبیر مناسبی است؟
قیمت خوراک صنعت پتروشیمی نمیتواند تابع قانون هدفمند کردن یارانهها باشد، بلکه باید تابع وضعیت رقابتی در منطقه خلیج فارس باشد و همگام با بقیه کشورها افزایش و کاهش یابد. همانطور که دولت برای ایجاد زمینههای توسعه کشور با صرف هزینههای چشمگیر، اقدام به احداث راه و راهآهن و بندر میکند، در مورد صنعت پتروشیمی نیز باید از درآمد ناشی از فروش خوراک، به بهای بالا صرفنظر کند تا زمینههای توسعه این صنعت فراهم آید در غیر این صورت، سرمایهگذاری در این بخش به سمت کشورهایی خواهد رفت که قیمتهای جذابتری را پیشنهاد میکند.
برخی معتقدند اکثر کشورهای دارنده صنعت پتروشیمی با خرید خوراک به قیمتهای بینالمللی همچنان به تولید و حفظ بازار فروش خود اقدام میکنند در حالی که مدیر برنامهریزی و توسعه شرکت ملی صنایع پتروشیمی با اشاره به سرنوشت صنعت پتروشیمی در بسیاری از کشورهای صنعتی میگوید: در این کشورها پس از افزایش قیمت گاز بسیاری از واحدهای پتروشیمی تعطیل شدهاند یا به عنوان واحدهای دست دوم به فروش رفتند و این کشورها هماکنون به واردکننده محصولات پایه پتروشیمی تبدیل شدهاند. نظر شما در این رابطه چیست؟
به نظرم دو گروه تولیدکننده بهتدریج از صحنه تولید فرآوردههای پتروشیمی خارج خواهند شد. ابتدا آن دسته از تولیدکنندههایی که خوراک اتیلن را باید خریداری کنند و دوم آن دسته از تولیدکنندگانی که منحصراً کراکرهایی با خوراک مایع دارند زیرا آینده متعلق به تولیدکنندگانی است که از کراکرهای با خوراک گاز برخوردارند.