مظفر الدین میرزا بخاطر توجه بسیارش به احمد میرزا، دختر خود انیس الدوله را به عقد او درآورد و حکومت کردستان را به او سپرد. از سوی ناصرالدین شاه نیز لقب عین الدوله به او اعطا شد. او پس از قتل ناصرالدین شاه در سال ۱۳۱۳ هجری قمری امیر دربار شاه جدید شد و بعد نیز به حکومت تهران منسوب گردید.
این عمارت که باغ بزرگی هم داشت، ییلاق «عین‌الدوله» بشمار می‌آمد ولی با تغییر حکومت قاجار به محل سکونت خانواده هروی یا بصیرالدوله تبدیل شد. این مکان، در زمان احداث (بین سال‌های ۱۳۳۰-۱۳۱۰ هجری قمری) شامل یک عمارت تشریفاتی، استخری بزرگ و باغات بسیاری در اطراف بوده و در سال ۱۳۷۶ هجری شمسی در حالی که از سال‌ها پیش ویران و متروک شده بود، شناسایی گردید و در تاریخ ۴ تیرماه سال ۱۳۷۷ باشمارهی ۲۰۴۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
جالب است که چنین عمارتی همچنان در تهران پابرجاست و بهتر است در کنار کاخها، سری به این عمارت هم بزنیم و وجودش را غنیمت بشماریم. بد نیست بدانید این بنا به پسر بصیرالدوله، دکتر نصرت‌الله هروی به ارث رسیده و توسط دختر او شیرین هروی به شهرداری تهران واگذار شد.
منبع : لست سکند
۲۱۲۱