سابقه آشنایی ما با دکتر محمود گلزاری برمی گردد به دهه شصت، زمانی که اوسردبیر رشد معلم بود و من سردبیر رشد جوان. تصویری که همواره از او در ذهن من هست، کار و تلاش جدی و خستگی ناپذیر است. یا سه محور تعلیم , تعلم و مشاوره ؛ و این هر سه در چارچوب نظم و انظباتی مثال زدنی.
در آن سالها در رشته ای که او کار می کرد تعلیم دیدن و یاد گرفتن مسیری هموار و پا خورده نبود. با مشقت، جستجو، کشف و استخراج توام بود. مسیری روشن و مشخص، پیش‌رو نبود که رونده، آن را تند یا کند طی کند و به مقصد برسد. سیمای مبهمی از مقصد، قابل تصور بود. ولی راه رسیدن به آن ابتدا باید ساخته و بعد طی می‌شد؛ و در این راه، فراز و فرودها و کوه‌ها و دره‌ها موانع و مضیقه‌ها و پرتگاه‌ها و لغزشگاه‌ها و آزمون و خطاها کم نبود.
کسی مثل او که روان شناسی را با مبانی غربی آن در دانشگاه آموخته بود، باید با همت و تلاش و پیشتکار و وسواسی خستگی ناپذیر منابع مهجور و خاک خورده دینی را در این عرصه می‌کاوید و دریافت های پیشین خود را با یافته‌های جدید محک می زد و این هر دو را در بوته عمل می آزمود.
او و کاوشگران انگشت شماری چون او، در یک دست، آخرین یافته های علمی بشر در عرصه روان‌شناسی را داشتند و در دست دیگرمبانی و منابع دینی در این زمینه را و این هر دو را باید در عرصه عمل و تجربه می آزمودند؛ و برای برداشتن هر قدم باید از استحکام جای پا مطمئن می‌شدند. سپس به بررسی همه تبعات و جوانب می پرداختند و آنگاه محصول و ماحصل این همه را در اختیار رهروان پشت‌سر قرار می دادند. چه در فضای آموزشی و دانشگاهی و چه در قالب کتاب و مقاله .
دکتر محمود گلزاری اکنون بعد از چهار دهه صاحب سرمایه ای به این عظمت است. نه شخصیت هایی از این دست، تکرار شدنی هستند و نه شرایط و موقعیت هایی که در تکوین و شکل گیری آنها نقش داشتند.
خدا کند که قدرشان شناخته شود وحقی که بر گردن این ملت و مملکت دارند دانسته و فهمیده. خداوند به این عزیز طول عمر با عزت مرحمت فرماید و سایه اش را بر سر تلاشگران این عرصه مستدام بدارد.
پاسداشت مکتوب دکتر محمود گلزاری در گروه نخبگان خبرآنلاین