ساعت حوالی دو بامداد شنبه بود که خبر آمد زلزله شدید 6 و یک دهم ریشتری هرمزگان و مشخصا بندر خمیر و روستاهای اطرافش را به لرزه درآورده؛ در آن ساعات بدترین و کلافه کننده ترین خبر این بود که:«از تلفات جانی احتمالی هنوز خبری گزارش نشده است» و البته طبیعی هم بود که در آن ساعات، مشخص نباشد که بزرگی حادثه و یا تلفات آن تا چه میزان بوده است.

در حال رصد اخبار و انتشار آن بودیم که خبر رسید فعلا سه کشته و 19 مصدوم به صورت رسمی اعلام شده اما پرواضح است که امکان افزایش تلفات جانی و همچنین مصدومین وجود دارد.

پس لرزه ها ول کن مناطق زلزله زده نبودند که به فاصله تقریبا یک ساعت و نیم از زلزله اول، دومین زمین لرزه این بار حتی شدیدتر از زمین لرزه اولی رخ داد؛ 6 و سه دهم ریشتر و این بر ترس مردم این مناطق و آنهایی که در سایر نقاط ایران بیدار و پی گیر اخبار زلزله هرمزگان بودند افزود.

شاید که نه حتما ترسناک ترین تصویر از این زلزله برای من، صدایی از واکنش یکی از اهالی روستای سایه‌خوش به وقوع زلزله شدیدتر- یعنی همان زلزله 6 و 3 دهم ریشتری- در حین گفتگو تلفنی با اقوامش بود که به خوبی ترس و وحشت ناشی از یک زلزله بزرگ را به ما منتقل می کرد:« یا خدا، یا خدا، توبه، توبه...».

بعدش یک به یک تصاویر و فیلم ها و اخبار جدیدتری بود که عموما حاکی از خسارات و ویرانی در مناطق روستایی بود.

من هیچ تخصصی در علم زلزله ندارم. طبعا حق هیچ اظهار نظر علمی هم در این مساله مهم نخواهم داشت.

اما سوالم از متخصصان و پژوهشگران این رشته این است که توضیح دهند طی دو هفته گذشته زلزله های رخ داده در هرمزگان از چهار و پنج ریشتر، بامداد امروز به 6 و حتی بالای 6 ریشتر رسید آیا با توجه به این اتفاق ها و رصد آنها امکان دارد در روزهای آینده زلزله هایی با قدرت بیشتری در هرمزگان و استان های همجوار آن رخ دهد؟

نکته: لحظه نگارش این مطلب تعداد فوتی ها به 5 نفر افزایش یافته و احتمال افزایش این تعداد جان باخته از زلزله وجود دارد.

منبع: خبرآنلاین