برندگان امسال جایزه عکاسی علمی لنر نیلسون معرفی شدند. بنا به اعلام بنیاد لنر نیلسون، کرولین پورکو، مدیر عکس‌برداری فضاپیمای کاسینی و بابک امین‌تفرشی، منجم و روزنامه‌نگار ایرانی این جایزه را به‌خاطر نمایش علم به شیوه‌های زیبا، یکتا و قدرتنمد به جهانیان از آن خود کردند.
بنیاد لنر نیلسون، در سال 1998 / 1377 به پاس خدمات لنر نیلسون، عکاس برجسته و مشهور سوئدی تاسیس شد تا روح فعالیت‌های این عکاس بنام را در سراسر جهان گسترش دهد. در اطلاعیه این بنیاد، کرولین پورکو به‌خاطر ترکیب بهترین روش‌های کاوش سیارات و تحقیقات علمی با ظرافت زیبایی‌شناختی و استعدادهای آموزشی مستحق دریافت این جایزه اعلام شده و بابک امین‌تفرشی نیز به‌خاطر احیای آسمان شب (طبیعتی که اغلب مردم مدرن آن‌را از دست داده‌ند) و بردن مردم به سرزمین‌هایی دوردست که ستارگان هنوز همان‌طور دیده می‌شوند که در سپیده‌دم ظهور بشر در زمین دیده می‌شدند، این جایزه را برنده شده است.
کرولین پورکو
خانم پورکو و همکارانش تاکنون موفق شده‌اند 6 قمر جدید، چند حلقه تازه و فوران‌هایی از یخ را در قطب جنوب انسلادوس (یکی از قمرهای عجیب سیاره زحل) کشف کنند که پیش از این برای اخترشناسان ناشناخته بود. وی هم‌چنین یکی از اعضای گروهی است که قرار است سال 2015 / 1394، از سیاره پلوتو با استفاده از دوربین‌های فضاپیمای نیوهورایزنز عکاسی کنند.
بابک امین‌تفرشی
وی از سال 1375 در شورای سردبیری و هیات تحریریه مجله نجوم عضویت دارد و علاوه بر آن با حضور در شاخه آماتوری انجمن نجوم ایران، تلاش فراوانی در گسترش و اعتلای فعالیت‌های نجوم آماتوری در سراسر کشور انجام داده است. وی هم‌چنین مدیریت یکی از پروژه‌های سال جهانی نجوم را با عنوان توان (جهان در شب: The World At Night) برعهده دارد و عضو برد مشاوران اخترشناسان بدون مرز (Astronomers without Borders) است. امین‌تفرشی در پروژه توان نیز سعی دارد با همکاری دیگر عکاسان در سراسر جهان، تصاویری از آسمان شب را بر فراز چشم‌اندازهای قابل توجه روی زمین تهیه کند. در ادامه، برخی از بهترین تصاویر وی را به انتخاب نشریه نیوساینتیست مشاهده می‌کنید.
قلب کهکشان راه‌شیری بر فراز آسمان تاریک پارک ملی توران در شرق ایران. حداقل 250 میلیارد ستاره فقط در کهکشان خودمان، راه‌شیری قرار دارد که کهکشانی به شکل نیمرو را با قطر یکصدهزار سال نوری تشکیل می‌دهد.
ماه بدر بر فراز فانوسی دریایی در سواحل دریای مدیترانه طلوع می‌کند.
این تصویر، نتیجه نوردهی یک‌ساعته ستارگان است و رد دایروی شکل ستارگان درنتیجه دوران زمین به‌وجود آمده است. منظره پیش‌رو، مقبره‌های 2500 سالهای از پادشاهان باستانی پارس در نقش رستم دیده می‌شود که در دل کوه و فاصله‌ای نسبتا نزدیک از تخت‌جمشید واقع شده‌اند.
تاثیر آلودگی نوری در این دو تصویر به‌وضوح دیده می‌شود. تصویر بالا از منطقه‌ای تاریک در رشته‌کوه البرز گرفته شده که با چشم غیرمسلح می‌توان بیش‌از چهارهزار ستاره را در آن دید. درحالی‌که تصویر پایین که از تهران گرفته شده، عملا ستاره‌ای دیده نمی‌شود. جالب اینجاست که این دو منطقه تنها 65 کیلومتر با یکدیگر فاصله دارند!
نمایی از قلب کهکشان راه‌شیری، بین صورت‌های فلکی عقرب (راست ) و کمان (چپ)
کهکشان راه‌شیری برفزار صحرای بزرگ آفریقا معلق است
هفت‌اورنگ کهین، بخشی از صورت‌فلکی دب‌اکبر است که در نگاه اول به‌شکل ملاقه‌ای آویزان به‌نظر می‌رسد. در این تصویر، این ملاقه آسمانی از میان درختان به‌شکوفه نشسته در دره هراز دیده می‌شود.
مریخ برفراز آتشفشان دوقلوی تفتان می‌درخشد
صورت‌فلکی جبار (بالا-راست) و ستاره پرنور شباهنگ (شعرای یمانی- ستاره نورانی مرکز تصویر) آسمان شب را برفراز کوه‌های البرز در شمال ایران درمی‌نوردد. رد نورانی پایین ناشی از چراغ خودروهایی است که در مسیر جاده چالوس به شمال ایران و سواحل دریای خزر می‌روند. این منظره را این شب‌ها می‌توانید بامداد در افق جنوب شرقی ببینید.