در یادداشت دکتر فردوسی می خوانید: خانواده سالم کارکردهای مختلفی دارد از جمله این که می‌تواند امید به زندگی افراد را افزایش داده و آنها را از افسردگی و پوچی دور کند. افراد در یک خانواده متعادل با ارتباط سازنده‌ای که با یکدیگر دارند مشکلات خود را مطرح کرده و از دیگر اعضا همفکری و مشورت می‌گیرند.اما آنچه مشاهده می‌شود این است که امروزه متاسفانه از سویی به دلیل مشغله زیاد افراد و از سوی دیگر به دلیل فعالیت شبکه‌های مجازی، مادر و پدرها و فرزندان وقت زیادی را برای صحبت کردن با یکدیگر اختصاص نمی‌دهند. همین موضوع باعث می‌شود رفته‌رفته از یکدیگر دور شده و به سمت انزوا و افسردگی پیش بروند.
وی همچنین می نویسد: برای حفظ صمیمیت خانوادگی لازم است تلاشی دوسویه از سمت پدر و مادرها و فرزندان صورت بگیرد. والدین با مشورت گرفتن از فرزندان درباره امور مختلف خانه می‌توانند در آنها اعتماد به نفس را تقویت کرده و احساس مسوولیت را در آنها پررنگ کنند. آگاه‌سازی فرزندان از خطراتی که در جامعه ممکن است وجود داشته باشد و آنها را تهدید کند یکی از وظایف پدر و مادرهاست که می‌توانند این کار را به صورت مستقیم یا غیرمستقیم در حین بحث‌های خانوادگی انجام دهند و به آنها این فرصت را بدهند که اتفاقاتی که برایشان می‌افتد را تعریف کرده و درباره آن بحث و گفتگو کنند و جوانب مختلف آن را بسنجند. امروزه این مساله ثابت شده است که کودکانی که به شیوه‌های درست پرورش یابند احتمال رشد مهارت‌ها در آنها بسیار بیشتر است و همچنین احتمال بروز مشکلات رفتاری در آنان کمتر به چشم می‌خورد؛ بنابراین با ایجاد محیط خانوادگی سالم می‌توان به داشتن جامعه سالم امیدوار بود.
متن کامل یادداشت وی را اینجا بخوانید.