اما انقلاب و سپس جنگ در دهه هشتاد میلادی حجم مهاجرت از ایران را چندبرابر کرد و پس از التهابات اجتماعی موسوم به جنبش سبز (۲۰09) و زن زندگی آزادی (۲۰۲2) این جریان شدت بیشتری یافت.
مهاجران ایرانی معمولاً افرادی تحصیلکرده و مخاطبان بالقوه و بالفعل بازار کتاب کودک و نوجوان در ایران محسوب می‌شده‌اند.
براساس آمار بیشترین تعداد ایرانیان و ایرانی‌تباران بیرون مرز با جمعیتی حدود سه میلیون نفر در آمریکای شمالی (ایالت متحده آمریکا و کانادا) زندگی می‌کنند.
تأثیرات مهاجرت بر کودکان و ضرورت بازتاب و توجه به این تأثیرات در کتاب‌های کودکان موضوعی آشنا و اثبات شده و قدیمی است. اما پرسش اینجاست که این اتفاق چقدر برای کودکان مهاجر ایرانی اتفاق افتاده است.
آیا کودکان ایرانی در کتاب‌های خود تصویری از میلیون‌ها هم‌وطن و بستگان خود که در دیگر کشورها زندگی می‌کنند می‌بینند؟
آیا کودکان ایرانی‌تبار و همین‌طور مهاجران افغانستانی و فارسی‌زبان در اروپا و آمریکا به کتاب‌های کودک زبان فارسی به میزان و سهولت کافی در دسترس دارند؟
آیا کودکان کشورهای میزبان در اروپا و آمریکا از شناخت و همدلی لازم با کودکان مهاجر ایرانی برخوردار هستند و به اطلاعات پایه درباره این همسایگان جدید فارسی‌زبان در کتاب‌های خود برخورد می‌کنند؟
نکته جالب اینکه در میان مهاجران ایرانی نمونه‌های فراوانی از دست‌اندکاران کتاب‌های کودکان همچون ناشر، نویسنده، مترجم و تصویرگر دیده می‌شود. این افراد چگونه می‌توانند در مسیر پیش‌گفته همراه و موثر باشند؟
این مقاله می‌کوشد به این پرسش‌ها بیندیشد و پیشنهادهایی ساده و عملی در این راستا به ناشران، نویسندگان و مروجان کتاب کودک ارائه دهد. خواه به چنین گروه‌هایی در ایران و خواه ایرانیان مهاجر و خواه فعالان فرهنگی کشورهای میزبان. هدف از این پیشنهادها شناخت، سازگاری و همدلی میان مهاجران و جوامع مهاجرپذیر و همچنین شرایط روحی و آسایش و سازگاری بیشتر برای کودکان مهاجر در سرزمین جدیدشان است.