به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، حجت‌الاسلام والمسلمین عابدی، استاد درس خارج حوزه در یکی از سخنرانی های خود به دو مشکل بزرگ در زمان امام جواد (علیه‌السلام) اشاره کرد و گفت:
بنابر روایت حوزه، امام جواد علیه‌السلام در یکی از سخت‌ترین دوران‌های تاریخ اسلام، در میان تفتیش عقاید و فشارهای سنگین اقتصادی، مسئولیت هدایت و زعامت شیعه را بر عهده داشتند.
امام نهم علیه‌السلام در دورانی زندگی می‌کردند که از سال ۲۰۲ یا ۲۰۳ هجری، یعنی از زمان شهادت امام هشتم علیه‌السلام، تا سال ۲۲۰ هجری ادامه داشت؛ دوره‌ای که شاید بتوان آن را یکی از سخت‌ترین دوران‌ها برای شیعه و بلکه جهان اسلام دانست.
نخست، مسئله‌ی «محنت» مطرح است که احتمالاً نام آن را شنیده‌اید.
معنای دقیق «محنت» همان دادگاه تفتیش عقاید است و مربوط به همین دوره می‌باشد. در آن زمان، در خیابان به هر کسی می‌رسیدند، می‌پرسیدند: «قرآن حادث است یا قدیم؟» و این روند را «محنت» می‌نامیدند. هر کس که می‌گفت قرآن حادث است، او را می‌کشتند؛ همسر و فرزندانش را نیز یا می‌کشتند یا به اسارت می‌بردند. در این دوره، هزاران هزار مسلمان به نام تفتیش عقیده به قتل رسیدند.
مسئله‌ی دیگری که در زمان امام نهم علیه‌السلام مطرح بود، «فشار شدید اقتصادی و اجتماعی بر شیعیان بود»؛ به‌گونه‌ای که امام نهم سلام‌الله‌علیه، طبق روایتی فرمودند: «ما أنصفناکم إن کَلَفناکم ذلک الیوم»یعنی امروز انصاف نیست که ما از شیعیان بخواهیم انفاق کنند یا بسیاری از وجوهات را بپردازند، چراکه شدت فشار و تنگنای ناشی از حکومت عباسی بر آنان بسیار زیاد بود.
در این دوره، چنان مضیقه‌ای حاکم بود که گاهی زنان سیده، چادری برای نماز نداشتند و آن را میان خود مبادله می‌کردند؛ بدین صورت که یکی نماز می‌خواند، سپس چادر را درمی‌آورد و به دیگری می‌داد تا نماز بخواند و پس از آن، به فرد بعدی می‌سپرد.
در چنین شرایط دشواری، امام نهم علیه‌السلام مسئولیت امامت و زعامت جهان اسلام، به‌ویژه جامعه‌ی شیعه را بر عهده گرفتند.