احادیث گهربار امیرالمؤمنین علی (ع) با بینشی عمیق، موضوعات ریشه‌ای درون انسان را با جنبه‌های مختلف زندگی اجتماعی او گره می‌زند.

به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، این فرمایشات نورانی، نه تنها به دستورات اخلاقی برای رشد فردی می‌پردازد، بلکه با ارائه راهکارهای عملی، به درمان مشکلات و معضلات اجتماعی نیز یاری می‌رساند. این احادیث، نقشه‌ای جامع برای زیستن بر اساس ارزش‌ها و ایجاد جامعه‌ای سالم‌تر و انسانی‌تر ارائه می‌دهند.

بنابر روایت شفقنا، برخی از سخنان امام علی (ع) از کتاب غرر الحکم و درر الکلم بشرح زیر است:

امیر المؤمنین علی علیه السلام : اُبذُل لِصَدیقِکَ کُلَّ المَوَدَّةِ وَ لا تَبذُل لَهُ کُلَّ الطُّمَأنینَةِ وَأعطِهِ مِن نَفسِکَ کُلَّ المُواساةِ وَ لا تَقُصَّ إلَیهِ بِکُلِّ أسرارِکَ ؛
تمامت دوستی را نثار دوستت کن ، امّا به او یکسره اطمینان مکن ، و با او ، به کمال ، یکْ دل باش، امّا همه اسرارت را با او بازگو مکن .

امیر المؤمنین علی علیه السلام : اِرضَ لِلنّاسِ بِما تَرضاهُ لِنَفسِکَ تَکُن مُسلِما ؛
آنچه را برای خود می پسندی برای مردم بپسند ، تا مسلمان باشی .

امیر المؤمنین علی علیه السلام : أکرِم ضَیفَکَ وَ إن کانَ حَقیرا وَ قُم عَن مَجلِسِکَ لأَِ بِیکَ وَ مُعَلِّمِکَ وَ إن کُنتَ أمیرا
مهمانت را گرامی بدار، اگر چه حقیر باشد، و به احترام پدر و معلّمت از جایت برخیز ، اگر چه فرمانروا باشی .

امیر المؤمنین علی علیه السلام : أشعِر قَلبَکَ الرَّحمَةَ لِجَمیعِ النّاسِ وَ الإحسانِ إلَیهِم وَ لا تُنِلهُم حَیفا وَ لا تَکُن عَلَیهِم سَیفا ؛
مهربانی با همه مردم و نیکی به ایشان را شعار دل خویش ساز و به آنها ستمی مرسان و شمشیری بر آنان مباش .

امیر المؤمنین علی علیه السلام : اِصبِر عَلی مَرارَةِ الحَقِّ وَ إیّاکَ أن تَنخَدِعَ لِحَلاوَةِ الباطِلِ ؛
بر تلخیِ حق، شکیبا باش و زنهار از این که به شیرینی باطل، فریب خوری !

امیر المؤمنین علی علیه السلام : إیّاکَ وَ النَّمیمَةَ فَإنَّها تَزرَعُ الضَّغینَةَ وَ تُبَعِّدُ عَنِ اللّه ِ وَالنّاسِ ؛
بپرهیز از سخن چینی که بذر کینه می افشانَد و از خدا و مردم دور می کند .

امیر المؤمنین علی علیه السلام : اَسوَءُ النّاسِ عَیشا الحَسُودُ ؛
حسود ، بدترین زندگی را در بین مردم دارد .

أَشَدُّ القُلُوبِ غِلاًّ قَلبُ الحَقُودِ ؛
ناصاف ترینِ دل ها ، دل کینه توز است .

امیر المؤمنین علی علیه السلام : أَفضَلُ المَعرُوفِ إغاثَةُ المَلهُوفِ ؛
برترین کار نیک ، فریادرسیِ ستم دیده است .

أَکبَرُ الحُمقِ الإغراقُ فِی المَدحِ وَ الذَّمِ
بزرگ ترین حماقت ، زیاده روی در ستایش و نکوهش است