به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، «علویه مأثور» دیباچهای است که امیرالمؤمنین(ع) را در آینة بیان حضرات معصومین(ع) توصیف کرده است. «مأثور» در اصطلاح اهل حدیث به روایاتی میگویند که از زبان معصومین(ع) نقل شده باشد. قطعاً کاملترین تصویر از آن وجه الهی را در آینه احادیث مأثور میشود نظارهگر بود.
بنابر روایت فارس، نویسنده این کتاب حجتالاسلام محسن حنیفی است که در 10 فصل به بیان مناقب و مصائب امیرالمؤمنین (ع) پرداخته است. تالیف این کتاب نزدیک به چهار سال طول کشید.
در مقدمه این کتاب آمده است:اگر عالَم، عالم کلمات باشد او برترین کلمه الهی است که در خطبه نورانیه این آیه مبارکه را به شأن خویش منسوب ساخت و فرمود: وَ کَلِمَةُ اللّهِ هِیَ الْعُلْیَا(توبه،۴۰).
او برترین مَثل الهی است که واژههای پاک و معصوم در بیان بلندای مقام آن ایلیای عالم هستی اهل تقصیرند و به عجز خویش در وصف آن حجاب الهی معترفاند.
آیههای قرآن واژهواژه دلخوش به اینکه فضیلت او را بیان میکنند و جان در گرو مدح جان پیامبر(ص) دارند. با نفسهای آن دلاور لیلةالمبیت، نفس میکشند و چهره در چشمه بیان فضایل او میشویند. بار ولایت و معرفتش، صعب مستصعبی است که چون حمل عرش، بر دوش کلمات و اوراق سنگینی میکند.
چون ذوالفقاری که در دست او به رقص آمده است، واژهها ذوق آن دارند که در بیان او جملهای قصار باشند یا کلمهای از خطبهای، و در این میان سپیدبخت واژهای است که به شعر درآمد و به حوریۀ او فاطمهزهرا(س) هدیه شد:
«ظفِرْتَ یا عُودَ الأراکِ بِثَغْرها أمَا خِفْتَ یا عودَ الأراکِ أراکَ؟
لو کنْتَ مِن أهلِ القتالِ قَتلتُکَ ما فاز منها یا سِواکُ سِواکَ!»
سعادت یافتی ای شاخه درخت اراک به لبخندش!/آیا از دیدن من نهراسیدی ای مسواک اراکی؟!اگر اهل کارزار بودی، تو را میکشتم!/جز تو کسی به رستگاری وصال او نرسید!
دنیا تشنه شنیدن یک خطبه نورانیه دیگر است که با روشنای کلماتش نورانی شود.
همه عالم آرزو دارند پای خطبه شقشقیهاش یک دل سیر گریه کنند.
دنیا دوست دارد از چشمه غدیر خم جرعهای بنوشد و جان دوباره بگیرد و با بالارفتن دست علی اعلی به تعالی برسد.
کتاب پیشِرو کتابی است که توفیق آن را داشته جرعهنوش فضایلی از امیرالمؤمنین(ع) باشد که سقایت آن را اهلبیت معصومین(ع) به عهده داشتهاند؛ گاهی پای خطبه صدیقه طاهره(س) در فدک نشسته و گاهی در منا، گوش به بیان فضایل از زبان سیدالشهدا(ع) داده است.
«علویه مأثور» دیباچهای است که امیرالمؤمنین(ع) را در آینة بیان حضرات معصومین(ع) توصیف کرده است. «مأثور» در اصطلاح اهل حدیث به روایاتی میگویند که از زبان معصومین(ع) نقل شده باشد. قطعاً کاملترین تصویر از آن وجه الهی را در آینه احادیث مأثور میشود نظارهگر بود.
«علویۀ مأثور» که تألیف آن نزدیک به چهار سال طول کشید، در 10 فصل به بیان مناقب و مصائب امیرالمؤمنین (ع) پرداخته است.سعی بر آن داشتیم که در نقل مطالب از منابع کهن بهره ببریم و با وجود احادیث بسیار، در بیان یک فضیلت یا احادیث همساق، با مطالعۀ آنها حدیثی را برگزینیم که جامعتر بود. دستهبندی روایات و ارائه احادیثی که موضوعی نزدیک به یکدیگر دارند در کنار هم، یکی از نکات ویژه این مجموعه محسوب میشود.
در ذیل ترجمه هر روایت، منبع آن بهصورت دقیق ذکر شده است و بهسبب دسترسی آسانتر، برای برخی از روایات بیش از یک منبع آوردهایم. این کتاب توسط انتشارات آرام دل منتشر شده است که برای تهیه آن میتوانید به سایت این انتشارات aramedel.com مراجعه کنید.
نظر شما