محمدحسین جهان‌پناه: حدود یک ماه پیش دیده‌بان حقوق بشر کمپینی بین‌المللی برای توقف روبات‌های قاتل یا به طور دقیق‌تر روبات‌های نظامی مسلح به راه انداخت. کمپینی که حتی گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد را نیز وادار کرد تا خواستار توقف تولید و توسعه روبات‌های خودمختاری شود که می‌توانند بدون کنترل مستقیم انسان آدم بکشند. این موضوع خیلی‌ها را یاد تصاویر ترسناکی می‌اندازد که فیلم‌های علمی‌تخیلی مثل ترمیناتور از آینده بشر و مواجهه آن‌ها با ماشین‌ها نمایش می‌دهند. اما این موضوع تا چه حد جدی است و روبات‌های امروزی تا چه حد واقعا در میادین نبرد حضور دارند؟
حقیقت این است که در یک دهه اخیر به لطف رشد بسیار سریع تکنولوژی‌های دیجیتالی، توسعه فناوری روبات‌های خودکار به شکل باورنکردنی سریع بوده است. روبات‌هایی که در شکل و فرم‌های مختلف وظایف گوناگونی را در بسیاری از ارتش‌های دنیا برعهده گرفته‌اند. مشهودترین نمود آن‌ها را می‌توان در هواپیماهای بدون‌سرنشین نظامی جستجو کرد که امروزه در سراسر دنیا وظایفی جدی بر عهده گرفته‌اند. با این حال این تنها محدود به آسمان‌ها نیست. بسیاری از ارتش‌ها و مراکز تحقیقات نظامی دنیا امروزه درگیر پروژه‌های پیچیده‌ای برای تولید روبات‌های نظامی گوناگون هستند. روبات‌هایی که بیشتر آن‌ها برای حمل بار، شناسایی و یا خنثی‌سازی بمب طراحی شده‌اند. با این وجود در میان آن‌ها روبات‌های مسلحی را نیز می‌توان پیدا کرد که برخی از این روبات‌ها را در این گزارش تصویری می‌توانید پیدا کنید.
5353