نخست آن که:
در بیست و سومین روز از مهر ماه سال 1391، خبرگزاری مهر به نقل از اداره کل محیط زیست استان آذربایجان غربی خبر داد که سطح تراز دریاچه ارومیه به پایین‌ترین میزان خود، یعنی 1270.65 متر از سطح دریا کاهش یافته است. دقیقن 10 ماه بعد، یعنی در 23 تیرماه 1392، معاون محیط طبیعی آن اداره کل، آقای مهندس حمید رعناقد در گفتگو با خبرگزاری فارس ضمن ابراز نگرانی شدید از وخیم‌تر شدن وضعیت دریاچه ارومیه و کاهش هفتاد درصدی مساحت آن، اعلام کرد که سطح تراز آب دریاچه ارومیه در مقایسه با سال گذشته 22 سانتی‌متر کاهش یافته است. یعنی: باید به 1270.43 متر رسیده باشد. اما شگفت‌آور آن که ایشان رقم تراز آب دریاچه ارومیه را 1270.84 متر اعلام کردند که نشان از افزایش 19 سانتی‌متری و بهبود وضعیت دریاچه ارومیه دارد!
همان طور که ملاحظه می‌شود، به نظر می‌رسد که سامانه‌ی منسجم و به روز برای نمایش تغییرات سطح آب دریاچه ارومیه هنوز وجود ندارد و یا آن که مسئولین ذیربط آن گونه که باید به موضوعی چنین مهم اشراف ندارند!
دوم این که:
همان گونه که پیش‌تر هم متذکر شده‌ام، آنچه که مسلم می‌نماید آن است که وضعیت کنونی دریاچه ارومیه دست‌کم در طول 12 هزار سال گذشته سابقه نداشته و هرگز روزگاری وخیم‌تر از شرایط امروز را درک نکرده است. با این وجود، به جای آن که مدیریت حاکم بر منطقه با بازنگری در سیاست‌هایش، به ویژه در بخش کشاورزی، باغبانی و دامداری بکوشد تا میزان مصرف آب در این بخش را مدیریت کند، همچنان با افتخار از افزایش 41 درصد تولید سیب درختی منطقه یاد می‌کند. آن هم سیبی که در این فیلم که نگارنده در محمد یار - محور ارومیه به مهاباد - ثبت کرده، آشکار است که چقدر می‌ارزد و البته به گفته ناصر کرمی نیاز آبی آن 12 برابر نیاز آبی تاکستان‌هایی است که در طول سه دهه‌ی کنونی، 90 درصد آنها به سیب‌ستان بدل شدند!
و سوم آن که:
تا زمانی که مدیران مرتبط در حوضه آبخیز دریاچه ارومیه متوجه وخامت شرایط پیش آمده نباشند، چه انتظاری می‌توان از آن جوان کشاورز یا باغدار اهل محمدیار در غرب دریاچه ارومیه داشت؟
در همین باره:
- آیا بارورسازی ابرها ارومیه را خشک‌تر کرد؟
- وقتی که متهم شماره یک در بروز فاجعه دریاچه ارومیه لو می‌رود!