عضو هيت علمي دانشگاه تهران درباره مولف این کتاب نوشته است:
«دانشجویی به نام عباس میرزا در سال 1908 میلادی در مدرسه معروف ساند هوست انگلیس، تحصیلات نظامی را تمام کرده و پس از آن به فرانسه رفته، از دولت آنجا اجازه گرفته است تا وارد قشون فرانسه شود. با قبول درخواستش، محل خدمت او در بخش جنگهای کوهستانی معین شده و مدتی در منطقه ای که برای وی معین شده خدمت کرده است. زیرکی وی همین است که حاصل تجربه های خود را نوشته و در بازگشت به صورت یک کتاب منتشر کرده است. در این کتاب، هم از نظر اطلاعات جغرافیایی و هم نظامی، تلاش کرده تا دانسته های خود را به صورت مکتوب در اختیار دیگران قرار دهد. این اثر بیشتر رنگ نظامی و ارائه تجربه های نظامی گری در کوهستان را دارد، و با این حال اثری است بسیار سودمند.»
این عضو پرکار وبلاگ نخبگان خبرآنلاین در ادامه می نویسد:
«اگر به همین قیاس، از آن زمان تا به امروز، نه 10 درصد که 5 صد از دانشجویان ما به ثبت درست دیده ها و شنیده ها و تجربه های علمی و آموزشی آن محیط دست زده بودند، امروز ما سرمایه شگفتی داشتیم. فراموش نکنیم معدود فرنگیانی مانند شاردن و تاورنیه و قبلش دلاواله که زمان صفویه آمدند، تلاش کردند تا در گزارش های خود، زندگی روز مره، مدارس، آداب و رسوم و همه اموری را که قابل ثبت می دیدند، بنویسند و سفرنامه درست کنند. وقتی این آثار در فرنگ چاپ می شد با استقبالی مواجه می شد که کم مانند بود، زیرا غربی ها سخت در پی شناخت کشورهای دیگر بودند و قصد بهره مندی از تجارب آنان و فرصت های اقتصادی را داشتند.
راستش شرق شناسی از همین سفرنامه ها آغاز شد و غرب شناسی ما هم می توانست از همین گزارش ها باشد که البته هست اما شمار آنها بسیار اندک است.»
برای خواندن متن کامل این مطلب، لطفا اینجا را کلیک کنید.