ایسنا نوشت:
ستاره‌شناسان دانشگاه هاوایی و مانووا بزرگ‌ترین ساختار منفرد جهان را که تاکنون توسط بشر شناخته شده، در بخش دورافتاده‌ای از جهان شناسایی کرده‌اند که پیمودن آن حدود 10 میلیارد سال‌نوری طول می‌کشد.
این کشف یک معما را برای اصل کیهان‌شناسی مدرن مطرح می‌کند که بر اساس آن، وقتی در مقیاس بزرگ به عالم نگاه می‌کنیم، ماده می‌بایست به‌طور یکنواخت توزیع شده باشد.
ساختار جدید بیش از دو برابر اندازه رکورددار پیشین بوده که خوشه‌ای از 73 اختروش (کوازار) موسوم به گروه بزرگ کوازار (Huge-LQG) با گستردگی چهار میلیارد سال‌نوری است. این خوشه شش برابر بزرگ‌تر از ساختار دیوار بزرگ اسلون با قطر 1.4 میلیارد سال‌نوری است.
دانشمندان این ساختار جدید را با نقشه‌برداری از موقعیت‌های فورانگرهای پرتوگاما کشف کرده‌اند. این انفجارهای سریع و پرانرژی به نظر می‌رسند که با انفجار ستارگان عظیم ایجاد می‌شوند.
ازآنجایی‌که ستارگان در مناطق دارای ماده بیشتر شکل می‌گیرند، فورانگرهای پرتوگاما می‌توانند برآوردی از میزان ماده موجود در هر منطقه خاص ارائه کنند.
دانشمندان پس از محاسبه جانب‌داری‌های بالقوه مطالعاتی مانند تلسکوپ سویفت ناسا و سایر ابزارهای رصد پرتوگاما که به بررسی یک بخش از آسمان می‌پردازند، منطقه‌ای را در فاصله 10 میلیارد سال‌نوری در جهت صورفلکی هرکول و تاج شمالی شناسایی کردند که از تعداد بیش‌ازحدی از انفجارهای پرتوگاما برخوردار بود.
دانشمندان با تحلیل موقعیت‌های انفجارها، تخمین زدند که قطر این ساختار حدود 10 میلیارد سال‌نوری است.
بررسی‌های بیشتر فورانگرهای پرتوگاما می‌تواند شواهد بیشتری را از وجود این ساختار ارائه کند. در حال حاضر دانشمندان از چگونگی تکامل یافتن چنین ساختار بزرگی مطلع نیستند.
5353