حدود 20 تا 25 خانواده که کودکان و نوجوانان اتیسمی دارند، و البته یا عضو بنیاد اتیسمند یا اینکه از طریق این بیناد از امکان یک روز در کنار هم بودن تمامی خانواده اتیسم مطلع شدند، در این روز در ویلایی در 17 کیلومتری کرج با امکانات مناسب که از طریق آقای نبی‌زاده در اختیار بنیاد قرار داده شده بود، گرد هم آمدند تا روزی را با هم بگذرانند. در این مکان امکانات مناسب از قبیل وسایل بازی کودکان و نیز فضای مناسب برای جست و خیز فراهم بود و از طرف دیگر خانواده‌ها هم در کنار فرزندان خود قرار داشتند و از آنها مراقبت می‌کردند. وسایل پذیرایی هم در نهایت امکان فراهم بود و تقریبا در ساعاتی(9 صبح تا 6 عصر) که در این مکان بودیم،میزبان عاشقانه به مهمانانش رسید. امید که سفره‌اش پربرکت باشد و باز هم چنین امکاناتی را در اختیار این خانواده‌ها و کودکانی که به یک بیماری فراموش‌شده دچارند قرار دهد.
گزارش تصویری از تور یک‌روزه با خانواده اتیسم
نکته مهم در این روز فراموش‌نشدنی، قرارگیری خانواده‌های اتیسم در کنار یکدیگر است. آدمیان تا زمانی که خود به غمی گرفتارند،گمان می‌کنند بیشترین گرفتاری و غم عالم را خداوند نصیب آنها کرده است، اما هنگامی که درمی‌یابند دیگرانی هم هستند که گرفتاری‌ها ورنج‌هایی مشابه آنها را با خود حمل می‌کنند، طبیعی است اندکی از‌آلام آنها کم شود و دریابند که در این غربت آباد زندگی تنها نیستند.و به قول سعدی
بنی‌آدم اعضای یک پیکرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضو‌ها را نماند قرار
این نکته در این روز به عینه به چشم می‌آمد. مادران و پدرانی که فرزندان اتیسم خود را آورده بودند، درمی‌یافتند که تنها نیستند، اگر چه انصافا تحمل چنین کاری گران است و باید از خداوند خواست که به آنها توفیق و صبر عنایت کند و آرزو کرد که علم و فن‌آوری پزشکی و روانشناسی به اندازه‌ای رشد و توسعه یابد که روزی این کودکان نیز همانند سایر انسان‌ها، عادی و طبیعی به زیست خود ادامه دهند و پدران و مادران را از نگرانی دائمی و طاقت‌سوز برهانند.
تا پیش از این روز درباره کودکان اتیسم،که در ایران به درخودماندگی ترجمه شده،اطلاعاتی داشتم،اما به مصداق آن ضرب‌المثل معروف که شنیدن کی بود مانند دیدن، در این روز دریافتم که خانواده‌های این کودکان و نوجوانان معصوم بیش از خود آنها در رنج و عذاب و گرفتاریند.این کودکان معصوم که در وضعیت عادی کمتر کسی می تواند متوجه بیمار بودن آنها شود( به دلیل آنکه در هیبت ظاهری انسان‌هایی سالم را می‌مانند) ده برابر یک کودک عادی از فردی که از‌آنها مراقبت می‌کند، انرژی و توان می‌گیرند، به همین دلیل است که وجود برخی مراکز مردم‌نهادی چون«بنیاد خیریه کودکان اتیسم» می‌تواند باری را از دوش آنها بردارد و به مادران و پدران کمک کند که بار بزرگ حمایت و مراقبت از این فرزند را برای لحظه‌ای هم بر دوش دیگری نهند.
خوشبختانه آقای زجاجی که بانی این کار خیر شده است، به نگارنده گفت که تمامی خدماتی که این بنیاد در اختیار کودکان اتیسم وخانواده‌های آنها قرار می‌دهد ، رایگان است ، به نحوی که حمل و نقل آنها از تهران تا این مکان و نیز پذیرایی درخور از‌آنها نیز در زمره وظایفی است که این بنیاد بر عهده گرفته است و البته قرار است با جدیت و پشتکار استمرار یابد.
او گفت که در مرکز اتیسم که سایتی هم برای معرفی آن به نشانی www.autismcharity.ir در اینترنت قرار گرفته است،امکانات و خدماتی که به رایگان در اختیار خانواده‌های اتیسم قرار می‌گیرد آمده و آنها با تماس با این بنیاد با تلفن‌های 88935955 و 88902948(نمابر) و یا ای میل info@autismcharity.ir و یا مکاتبه به نشانی تهران، خیابان سپهبد قرنى، خیابان کلانتری، پلاک 76، طبقه پنجم، واحد 25 اطلاعات بیشتر و چگونگی بهره‌گیری از خدمات این بنیاد را بهتر دریابند.