به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، ایران در طول تاریخ اسلام نقشی بی‌بدیل در گسترش علم و دانش ایفا کرده است؛ سرزمینی که بزرگ‌ترین عالمان دینی از دل آن برخاسته‌اند و چه در مکتب تشیع با تدوین کتب اربعه و چه در منابع اصلی حدیث اهل‌سنّت، اثرگذارترین نام‌ها از این خاک مقدس طلوع کرده‌اند.
مؤلفان کتب اربعه اهل کجا بودند؟
* شیخ کلینی (مؤلف کتاب اصول کافی): کلینی، در روستای کلین از روستاهای قدیمی پیرامون حسن‌آباد فشافویه تهران در ۳۸ کیلومتری شهر ری و در روستای کلین نزدیک حسن‌آباد فشافویه، و در زمان امام حسن عسکری علیه‌السلام به دنیا آمد.
* شیخ صدوق (مؤلف کتاب من لایحضره الفقیه): محمد بن علی بن حسین بن بابویه قمی، مشهور به«شیخ صدوق»، در سال ۳۰۵ هجری قمری، در خاندان علم و تقوی، در شهر قم دیده به جهان گشود.
* شیخ طوسی (مؤلف کتاب الاستبصار و التهذیب): ابوجعفر، محمّدبن حسن بن علی طوسی، مشهور به«شیخ»- علی الاطلاق- و«شیخ الطائفه» در رمضان المبارک سال ۳۸۵ ق.در طوس(خراسان) دیده به جهان گشود.
نویسندگان کتب صحاح سته (منابع حدیثی اهل سنت) اهل کجا بودند؟
* صحیح بخاری نوشته محمد بن اسماعیل بخاری (۱۹۴-۲۵۶ق) که در بخارا در محدوده ایران آن زمان متولد شد.
* صحیح مسلم نوشته مسلم بن حجّاج نیشابوری که در نیشابور متولد شد.
* سنن ترمذی توسط محمد بن عیسی ترمذی تألیف شد. نویسنده در شهری در نزدیکی رود جیحون که در آن زمان جزو ایران بود، متولد شد.
* سنن نسائی توسط ابوعبدالرحمن احمد بن علی نسائی تألیف گردید. وی متولد شهری به نام نِسا که در خراسان بزرگ قرار داشت.
* سنن ابن‌ماجه تألیف محمد بن یزید بن ماجه معروف به ابن‌ماجه که در شهر قزوین متولد شد.
* سنن ابی‌داود نویسنده این کتاب سلیمان بن اشعث معروف به ابو داوود سجستانی که در سَجِستان (سیستان) به دنیا آمد.