شباهت ایران و اتریش

اگر ایران در جریان جنگ تحمیلی عراق تقریبا 231 هزار نفر را از دست داد، مردم اتریش هم 270 هزار نفر را در جنگ دوم جهانی از دست دادند؛ 230 هزار سرباز و 40 هزار غیر نظامی، قربانیان اتریش در جنگ دوم جهانی بودند.
آدم هایی سرد و جدی، ویژگی اغلب مردمی است که در اتریش می بینید. انگار در خون و ژنشان افسردگی و غصه عجین شده است. البته هرچه با جوان ترها مواجه می شوید برقراری ارتباط با این آدم ها سخت است و جلب اعتمادشان سخت تر. بیگانه را به سختی می پذیرند چون اعتمادی به او ندارند ولی اگر تو را پذیرفتند رفاقتشان ماندگار و دائمی دارد.
اتریش سرزمینی با هوای کوهستانی است؛ سرد و مرطوب و همین به سرسبزی این سرزمین کمک کرده است. اگر دانوب را هم از اتریش فاکتور بگیرید باز هم سرزمینی دوست داشتنی است. اکثریت کاتولیک در اتریش سرزمینی از معتقدان راستین به مسیح را مجتمع کرده اما دین در میان مردم نمودی تظاهری ندارد. در عوض می توانید مسلمان، مسیحی و یهودی را بدون بروز مساله ای در کنار یکدیگر ببینید.
مهاجرپذیری اتریش توانسته است ویژگی های انعطاف پذیری را به فرهنگ سیاسی این سرزمین اعطا کند. تساهل و تسامح دینی و اعتقادی یکی از این وجوه است که حداقل حقوق ادیان را در ظاهر محترم می شمارد.
ویتنامی ها، ترک ها دو طیف اصلی مهاجران مقیم اتریش را تشکیل می دهند. اما این دو گروه از مهاجران خارجی تفاوت هایی با یکدیگر دارند. اگر ترک ها با سودای کار به اتریش آمده اند اما ویتنامی ها نتیجه دوران جنگ خونین این کشور هستند. پای امریکا که به جنگ ویتنام باز شد معادلات به هم خورد. تحقیر ویتنامی ها و آوارگی، آنها را سرگردان کرد. اتریش یکی از کشورهایی بود که به پناهگاهی برای پناهجویان جوان ویتنامی تبدیل شد. شاید همان حسی که اتریشی ها از جنگ داشتند و تنفرشان از آوارگی و تحقیر در ذهنشان لانه کرده بود آغوش آنها را که جنگی سخت را پشت سرگذاشته بودند به پناه دادن به آدم هایی که قرابتی با آنها نداشتند باز کرد.
اما دیگر نسل نوجوانان و جوانان دیروز ویتنامی پا به سن گذاشته اند و بخشی از میانسالان اتریشی را تشکیل می دهند. اما باز هم بخشی از مردم این سرزمین به شمار می آیند.
تجربه جنگ، یک کشور را سرخورده می کند، باعث بروز افسردگی های طولانی در چند نسل می گردد و یا فتح بابی می شود برای یک دوره جدید از حیات اجتماعی. اما برخی اوقات هم تجربه جنگ بهانه ای می شود برای نقش آفرینی مثبت یک کشور در حل مسائل منطقه ای و بین ا المللی.
تجربه جنگ اول و دوم جهانی، اتریش را برای صیانت از صلح بین المللی آبدیده کرده است. این در کنار وجاهت این کشور در نزد همسایگان اروپایی اش باعث شده که بتواند نمایندگی اروپایی سازمان ملل متحد را در خود جای دهد. ایران هم زخم خورده جنگ و نزاع هایی است که بر پیکر این ملت افتاده است. ایران و ایرانی به خوبی نقش جنگ در عقب ماندگی و از دست دادن سرمایه انسانی و ثروت های مادی و معنوی را می داند و همین سکوی پرش ایران برای برقراری صلح در منطقه و عرصه بین المللی است.