این پژوهشگر تاریخ معاصر در ابتدای یادداشت، آورده است:
«بیشتر آنانی که هشت سال از جوانی خود را در کوره جنگ گذراندند و تقدیر حکم به ادامه زندگی‌شان داد، با یک پرسش بزرگ به شهرهای خود بازگشتند: آینده دست‌آوردهای ما چه خواهد شد؟ ...این اجتماع ارجمند به شهرهای‌شان رفتند. برخی بر آن شدند تا برای نگه‌داری آن دست‌آوردهای شکوهمند، از جامعه دور باشند. بعضی با برپایی نشست‌های مذهبی، نیایش و سوگواری در حفظ هوای آن دوره کوشیدند. برخی گمان کردند اگر تن به سیاست بسپارند، می‌توانند نقش سخنگوی آن سرزمین را بازی کنند. ...اندکی از این بازگشتگان برای پاسخ دادن به آن پرسش، به ماندگار کردن یادهای خود پرداختند. این گروه کم‌شمار با نگارش خاطرات خود، خبر از گنجی دادند که برای اهالی شهر ناگفته و پنهان بود. آنان شایسته‌ترین راه را برای پاسخ‌گویی به سؤالی که همراه داشتند برگزیدند.»
این عضو وبلاگ نخبگان خبرآنلاین به جنگ کردگانی که هنوز هم خاطرات خود را بازگو نکرده اند توصیه می کند:
«شما شاهدان تکرارنشدنی آن رویداد بزرگ هستید. درست است که بیست و شش سال فاصله از پایان جنگ به فرسایش بخشی از خاطرات‌تان انجامیده، اما آنچه مانده، گواه بی‌بدیل راز خلقت است. شما میانسالان امروز می‌توانید با پختگی بیشتر روایتگر آن قطعه زمانی باشید و با دادن بهترین پاسخ به پرسشی که از جبهه به شهر آوردید، به بالا رفتن عیار فرهنگ پایداری کمک کنید.»
برای خواندن متن کامل این مطلب، لطفا اینجا را کلیک کنید.
تاریخ انتشار: ۲۳ تیر ۱۳۹۳ - ۱۲:۰۵
هدایت الله بهبودی در مطلب تازه خود در وبلاگ نخبگان خبرآنلاین به توضیح شکل گیری رهاوردی ادبی، مختص دوران مقدس با عنوان «فرهنگ پایداری» پرداخته است.
منبع: خبرآنلاین