این مطالعه که توسط محققان آزمایشگاه ملی بروک هاون در ایالات متحده آمریکا انجام شده به یافتن مکانیزمهای نوروبیولوژیکی که توانایی جذب غذا را کنترل میکنند، کمک میکند و میتواند منجر به معرفی روشهای دارویی جدید برای تنظیم رفتار غذا خوردن افراد شود. درک این فرآیند به افراد کمک میکند وزن خود را در حالت طبیعی و سالم نگه دارند.
محققان فعالیت مغزی 13 زن و 10 مرد داوطلب را با استفاده از اسکن PET مورد مطالعه قرار دادند. گلوکز متصل به ردیابهای رادیواکتیو به داخل جریان خون این افراد تزریق شد.
از آنجا که مغز از گلوکز تغذیه میکند، محققان با استفاده از این روش میتوانستند جذب گلوکز نشاندار شده را در نواحی مختلف مغز این افراد ردیابی کنند و در نتیجه میزان فعالیت هر بخش از مغز را بررسی کنند.
از هر داوطلب خواسته شد که غذای مورد علاقه خود را از فهرست انتخاب کند و سپس سه اسکن مغزی در سه زمان متفاوت از مغز آنها تهیه شد. افراد مورد آزمایش قبل از اسکن به مدت 20 ساعت گرسنگی کشیده بودند.
در طول دو مورد از این اسکنها، افراد با غذا تحریک شدند به طوری که میتوانستند غذای مورد علاقه خود را ببینند، بوی آن را استشمام کنند یا مزه آن را بچشند. در یک اسکن هیچ دستورالعملی برای واکنش نسبت به غذا به آنها داده نشده بود و در یک مورد از آنها خواسته شد تا پاسخ خود نسبت به غذا را کنترل کنند.
همچنین از افراد خواسته شد که احساس گرسنگی و تمایل خود نسبت به غذا را در طول تحریک غذایی توصیف کنند. پاسخ آنها به این سوالات بعدا با فعالیت مغزی مشاهده شده بر روی اسکنهای. PET مقایسه شد.
نتایج نشان داد که نواحی مختلفی از مغز در کنترل احساسات و انگیزش برای غذا نقش دارد که وقتی افراد با غذا تحریک می شوند، فعالیت این نواحی بیشتر است.
وقتی از افراد خواسته میشد تمایل خود نسبت به غذا را کنترل کنند، مغز مردان فعالیت کمتری در این رابطه نشان میداد که با عقیده آنها در خصوص اینکه کمتر احساس گرسنگی میکنند مطابقت داشت. در مورد زنان اینطور نبود.
حتی با این که زنان ابزار میکردند که وقتی پاسخ به غذا را کنترل میکنند کمتر احساس گرسنگی میکنند اما مغز آنها همچنان در نواحی که تمایل برای خوردن راکنترل میکند، فعالیت بالایی داشت.
این یافته در هماهنگی با مطالعات رفتاری قرار دارد که نشان میدهد زنان وقتی در مقابل غذای لذیذ یا تحت شرایط استرسی قرار میگیرند، تمایل بیشتری برای پرخوری دارند.
این مقاله در Proceedings of the National Academy of Sciences چاپ شده است.
۵۴۵۴