مدت زمان زیادی است که متخصصان باور داشتند که دهانهی رود تاقوس (Tagus) یک منطقهی بالقوه برای غرق شدن کشتیها است و این کشف همان باور را تایید کرده است.
در سال ۱۹۹۴ هم یک کشتی پرتغالی به نام «Our Lady of the Martyrs» در نزدیکی قلعهی سائو جولیانو (Fort of Sao Juliao da Barra) در نزدیکی کشایش کشف شد.
احتمال داده میشود که کشتی در بین سالهای ۱۵۷۵ تا ۱۶۲۵ غرق شده یعنی زمانی که تجارت ادویه بین هند و پرتغال رونق داشت. در سال ۱۴۹۸ کاپیتان Vasco da Gama توانست مسیر دریایی سفر به هند را با رسیدن به شهر کالیکوت کشف و مشخص کند و بعد از آن بود که تجارت ادویه به ویژه فلفل سیاه باعث رونق تجارت پرتغالیها شد.
بعدها، اسپانیا توانست وارد بازار تجارت دریایی شود و تا دو قرن، شبکههای تجاری به اروپا، آسیا و آمریکا را در اختیار خود بگیرد. اما پرتغال اولین کشور اروپایی بود که وارد تجارت برده در آفریقا شد. در سال ۱۴۴۴، ۲۳۵ نفر از سواحل غربی آفریقا ربوده شدند و بعد از انتقال به پرتقال به فروش رسیدند. بعد از آن، تا حدود ۴۰۰ سال کشتیهای پرتغالی نزدیک به ۵/۸ میلیون نفر آفریقایی را وارد بازار بردهداری کردند.
پرتغال در دریانوردی پیشتاز بود و بسیاری از مناطق دورافتاده دنیا توسط پرتغالیها کشف شد که منجر به تجارت مصنوعات و محصولات مختلف در دنیا گردید. تجارت برده هم بخش سیاه و غیرقابل انکار آن دوران است.
منبع: لست سكند
2121