محمود حاجزمان: به دام انداختن هوا و حذف دیاکسید کربن از آن، به عنوان یک راهحل بالقوه برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی به شمار میرود. بر خلاف فناوری حذف کربن که در دودکشهای نیروگاههای برق استفاده میشود و تنها نرخ رشد دیاکسید کربن را کند میکند، این فناوری قابلیت کاهش سطح دیاکسید کربن جو را دارد.
به گزارش نیوساینتیست، برای ثابت کردن کارایی این فناوری، کریستوفر جونز از موسسه فناوری جورجیا یک جذبکننده دیاکسید کربن ساخته است که با استفاده از آمین کار میکند. آمینها مواد شیمیایی هستند که عمدتا برای اندازهگیری میزان حذف کربن در نیروگاههای برق استفاده میشوند. جونز کشف کرد که این مواد قادرند بدون از دست دادن خاصیت خود، به طور پیوسته دیاکسید کربن را از یک محیط گازی استخراج کنند. این ویژگی برای اقتصادی بودن استفاده از این فناوری در مقیاس وسیع بسیار حیاتی است.
آمینهای مایع که در نیروگاههای برق برای حذف کربن استفاده میشوند، کربن را درون خود ذخیره میکنند. برای اینکه بتوان کربن به دام افتاده در آنها را خارج و مجددا از آنها استفاده کرد، باید با صرف انرژی زیادی آمینها را تا دماهای بسیار بالا گرم کرد. برای حل این مشکل، جونز و گروهش یک کلاس جدید از این مواد را با نام آمینوسیلیس ابرشاخهدار خلق کردهاند که در آن، آمین بر روی یک لایه متخلخل سیلیس قرار داده میشود.
آمینهای جامد تنها با گرم شدن تا دمای 110 درجه سانتیگراد دیاکسید کربن را ذخیره شده را آزاد میکنند. این دما بسیار کمتر از دمای مورد نیاز محلولهای آمین است که انرژی مورد نیاز به میزان 75 درصد کاهش میدهد. انرژی لازم را میتوان توسط طیف وسیعی از منابع، مانند انرژی هدر رفته صنایع، یا انرژیهای تجدیدپذیر همچون انرژی خورشیدی تامین کرد. دیاکسید کربن به دست آمده را میتوان برای تغذیه جلبکهای دریایی استفاده کرد که به عنوان سوختهای زیستی به کار برده میشوند.
در حال حاضر جونز مشغول همکاری با شرکت گلوبال ترموستات است تا یک واحد آزمایشی پالایش هوا را در مونتکارلو کالیفرنیا راهاندازی کنند. این واحد قادر خواهد بود روزانه 2 تن دیاکسید کربن را از جو جذب کند. به گفته مسولان شرکت، یک واحد تجاری قادر خواهد بود روزانه یک میلیون تن دیاکسید کربن هوا را جذب کند.
50