فاطمه محمدی‌نژاد: این بار freeconomics (فریکنومیکس: اقتصاد رایگان) که وبلاگ‌نویسان و خبرنگاران سراسر دنیا را به هیجان آورده، بحث تازه‌ای را در مورد آینده شبکه اینترنت و همچنین صنایع موسیقی، فیلم، و روزنامه مطرح کرده است.
به گزراش تلگراف، کریس آندرسون، سردبیر نشریه Wired این عبارت را در کتاب خود اختراع کرد. این کتاب با نام «رایگان: آینده هزینه‌های بنیانی»، در این رابطه بحث می‌کند که عصر دیجیتال از قاعده هزینه برای همه چیز، در حال تغییر به سمت اطلاعات کاملا رایگان پیش می‌رود. مشکل اینجاست که آقای آندرسون در حالی به این فرضیه اشاره می‌کند که مردم برای پرداخت هزینه اطلاعات اینترنتی اعلام آمادگی کرده‌اند.
روپرت مرداک، صاحب بنگاه خبری نیوز کورپوریشن، اعلام کرده است که برای دستیابی به همه سایت‌های خبری‌اش هزینه‌ای را درنظر خواهد گرفت. این سایت‌ها شامل تایمز، سان و وورلد نیوز هستند که از تابستان آینده این هزینه‌ها بر آنها اعمال خواهد شد.
باید دید آیا خوانندگان آمادگی پرداخت را دارند یا نه، اما این نشان می‌دهد هوشیاری در مورد این‌که هر ایده‌ای هزینه‌ای دارد، رو به افزایش است. آدام داوم، تحلیلگر گارتنر می‌گوید: «توزیع سنتی جای خود را به توزیع دیجیتال می‌دهد و توزیع دیجیتال باید راه خود را برای سودزایی پیدا کند.»
صنایع موسیقی، سینما و تلویزیون نیز عموما به این مسئله پناه برده‌اند و پیش‌گرفتن شیوه «امتحان کن و ببین» از سوی آنها، نشان از مشکلات زیاد این صنایع دارد. درحالی که پهنای باند با سرعت بالا رو به افزایش بوده و این مسئله خود باعث سهولت در دزدی‌های اینترنتی و ادبی است، وجود یک شیوه ماندگار به خوبی حس می‌شود. آقای داوم می‌گوید: «اگر اطلاعات از روش‌های قانونی و با هزینه مورد قبول کاربر در دسترس نباشد، مردم آن را می‌دزدند».
هنوز زمان درازی باقی است تا شیوه‌ای خالص و مفید برای تجارت بسیار گران فیلم‌سازی، موسیقی سریال‌های تلویزیونی ارایه شود و همچنین، اثبات شیوه‌ای مناسب برای تجارت بسیار ارزان‌تر پخش ویدئو و موسیقی مدتی طول خواهد کشید.
تحلیل‌گران با دقت در حال بررسی اقدام مخاطره‌آمیز مشترک میان شرکت‌های آمریکاییNBC ،FOX وABC با نام هولو هستند. این اقدام برنامه‌های تلویزیونی خاص را رایگان در دسترس کابران آمریکایی اینترنت قرار خواهد داد: آقای داوم در این رابطه معتقد است: «کاری بسیار عالی برای اجرای یک تجربه مصرف‌کننده خوب، انجام شده است. این موضوع دسترسی به اطلاعات با کیفیت بالا را فراهم می‌کند و در عین حال هزینه‌ای بسیار کمتر از تلویزیون کابلی دارد.»
هولو همچنین قصد دارد برای کاربران امکانات دیگری را نیز فراهم کند. به این شکل که افرادی که برای تلویزیون کابلی ثبت نام می‌کنند اجازه استفاده از بخش اینترنت را نیز خواهند داشت. اما حتی سایت یوتیوب هم نمی‌تواند چنین شیوه‌ای را اجرایی کند. سخنگوی این سایت معتقد است هزینه‌ای را برای اطلاعات موجود بر این پایگاه اعمال نخواهند کرد، «تا زمانی که خلاف آن ثابت شود».
وی در این رابطه اذعان داشت: «هسته اصلی تجارت یوتیوب برای کابران رایگان بوده و خواهد بود، یعنی آپلود و تماشای ویدئوها آزاد است.»
با شنیدن نام موسیقی، همه چشم‌ها به سرویس موسیقی اسپاتیفای خیره می‌شود. اسپاتیفای به خاطر در اختیار داشتن بیش از 6 میلیون قطعه موسیقی برای گوش دادن بصورت قانونی و رایگان، مورد اقبال زیادی قرار گرفته است. روزانه تعداد 50 هزار کاربر جدید در این سایت ثبت نام می‌کنند.
با این حال به نظر می‌رسد کاربران زیادی، گزینه پرداخت ماهانه مبلغ 10 یورو را انتخاب نکرده‌اند تا موسیقی موجود در این سایت را بدون هیچ‌گونه آگهی تبلیغاتی گوش دهند. به همین دلیل این سایت برای تامین هزینه‌های خود دچار مشکل شده و باید سریع‌تر چاره‌ای بیاندیشد.
شیوه‌ای که شرکت دیزنی در پیش گرفته، به نظر جذاب‌تر می‌رسد. تحلیل‌گران این شرکت، از طناب‌های مخملین صحبت می‌کنند. مثلا اگر شما به رایگان وارد موزه‌ای شوید، می‌توانید از اتاق‌ای خاصی دیدن کنید اما مرتبا با این طناب‌های مخملین روبرو می‌شوید.
در سایت Disney.com هم می‌توانید به رایگان وارد دنیای مجازی باشگاه پنگوئن شوید؛ اما اگر می‌خواهید از مکان‌های اختصاصی در سایت دیدن کنید، با طناب‌های مخملین مجازی روبرو خواهید شد که مانع از ورود شما به آن محدوده می‌شوند.
مالکوم گلادول، منتقد کتاب آقای آندرسون معتقد است: «هیچ قانون مشخصی در دنیای دیجیتال وجود ندارد و عصر دیجیتال روش‌های ساخت و فروش اطلاعات را مرتبا تغییر می‌دهد.»