آیا رجال سیاسی همان رجال قرآنی هستند؟

این عضو وبلاگ نخبگان خبرآنلاین در ابتدا با انتقاد از قانون وضعی درباره رجال نوشته است:« قانون وضعی ، تکلیف 'رجال' را در دایره وظایف سیاسی ، به ظاهر حل کرده، و شرط هایی در تعیین مصداق ، هنگامی که رَجُل بخواهد کاندیدا(مُنتَخَب) شود، آورده است . این قانون ، چیزی برای مفهوم رَجُل ، هنگامی که او بخواهد انتخاب کننده (ناخِب) باشد ، بیان نکرده ، و تنها شرط سِن را کافی دانسته است ! سکوتِ سیاسی قانونگذار ، برای انتخاب کننده "ناخب"، حکایت از نگاه سیاسی او، به کل فرآیند دارد ، در بخشی رجال ، آن هم در دایره ای بسته ، معنا دارد ، و دربخشی دیگر، بی معنا است !»
استاد دانشگاه تهران سپس به تعریف رجال در فرهنگ اسلامی و مفاهیم قرآنی اشاره کرده و می نویسد:« اگر سیاستمدار در جامعه ای اسلامی ، تنها از مَنظَر مفاهیم سیاسی بخواهد "رجال" را تعریف کند، رفتاری عرفی ، یا سکولار (غیر دینی) و یا همان وضعی ، انجام داده است . البته محل اشکال هم نیست ، فقط ، بپذیرد که معیارعرف را پیش گرفته و نه قرآن را .
این واژه مهم ؛ در قرآن دارای مراتبی است، و مراتب آن هم، ارتباطی با دنیای سیاست و مناصب سیاسی ندارد. این واژه قرآنی، بسیار وسیع تر از دایره بسته سیاست است، هم کاندیدا (مُنتخَب) را در بر می گیرد و هم ، انتخاب کننده ( ناخِب) را، هم شامل زنان است ، و هم شامل مردان. رجل قرآنی ، شروطی بسیار دارد که تعیین مصداق آن، از عهده نَفَسِ کمِ قانونگذار بر نمی آید!»