این استاد برجسته فلسفه مطرح کرده است: واقعیت این است که در صورتی که آینده را نسازیم، اکنون را تکرار می‌کنیم. واقعیت دیگری هم هست که در گذشته آینده‌نگری نداشتیم. آینده چیست و کجاست؟
وی می افزاید: لازمه تأمین آینده، اقدامات هماهانگ است. البته واژه پایدار در ترکیب "توسعه پایدار" ترجمه خوبی نیست. بنابراین توسعه پایدار، باید توسعه هماهنگ و دارای تناسب باشد؛ اورگانیسمی که دارای دست کوتاه، پای بلند و سر کوچک باشد، دارای تناسب نبوده و غیرقابل قبول است. متاسفانه تاکنون در هیچ زمانی برنامه هماهنگ توسعه کشور نداشته‌ایم.
متن کامل این یادداشت را اینجا بخوانید.