سبک معماری آتشکده که در وسط حیاط واقع شده از معماری آتشکده‌های پارسیان هند تأثیر گرفته است که حدود ۲۱ متر از سطح زمین بلندتر است و برای رسیدن به ورودی آن باید از ۸ پله بالا رفت. نگاره‌ی فَرَوَهَر و سرستون‌های سنگی، زیبایی ویژه‌ای به ساختمان بخشیده‌اند. این سرستون‌ها و سنگ‌های گلدار پای دیوارها، هنر دست هنرمندان اصفهانی است که در اصفهان سنگ‌ها را تراشیده و سپس تا یزد برده‌اند. کاشی‌های نگاره‌ی فروهر بالای سردرِ ورودی نیز، توسط هنرمندان کاشی‌کار یزدی انجام پذیرفته است. در داخل ساختمان، دیوارها با تصاویر زرتشت و جمله‌هایی از کتاب اوستا تزئین شده است.
اتاق نگهداری آتش مقدس، در وسط ساختمان (دور از تابش خورشید) قرار دارد و در اطراف آن اتاق‌هایی برای نماز و نیایش طراحی شده‌اند. آتشی که در این آتشکده می‌سوزد اهمیت و اعتبار بسیاری به آتشکده یزد بخشیده است و به گفته‌ی زرتشتیان ارشد، آتش آن که آتش ورهرام نامیده می‌شود، ابتدا از آتشکده‌ی واریان پارس به عقدای یزد منتقل و مدت ۷۰۰ سال در آنجا نگهداری می‌شد. سپس به ترک آباد اردکان آورده شد و در آنجا ۳۰۰ سال روشن بود تا اینکه از آنجا به یزد آورده شد و در محل کنونی آن روشن است. قدمت آتش این آتشکده به بیش از ۱۵۳۵ سال می‌رسد.
منبع : لست سکند
۲۱۲۱