محبوبه عمیدی: ما انسانها در کنار دیگر نخستیان باید بابت مغزهای بزرگی که داریم قدردان مادرانمان باشیم. چرا که بخشی از رشد و تکامل مغزی ما را غریزه مادری شکل داده است.
تشکیل مغز و فعالیت آن نیاز به انرژی زیادی دارد به همین دلیل مغز تکاملیافته را تنها در جاندارانی میتوان دید که سوختوساز بالایی دارند. اما مطالعات ورا ویزبکر از دانشگاه کمبریج و انجلی گازوامی از دانشگاه کالج لندن نشان میدهد این تنها بخشی از داستان است.
به گزارش نیوساینتیست، این دو محقق مغز 197 کیسهدار و 457 پستاندار دارای جفت را بررسی کردند و دیدند ارتباط میان سرعت سوختوساز و اندازه مغز جنین تنها در پستانداران دارای جفت معنیدار است. این نکته نشان میدهد غریزه مادری نیز باید نقشی کلیدی داشته باشد.
ویزبکر میگوید: «جنین پپستانداران از طریق جفت برای مدتی طولانی با مادر در ارتباط است و به همین دلیل اگر مادر نرخ سوختوساز بالاتری داشته باشد، رشد بهتری خواهد داشت». در مقابل نوزادان کیسهداران سریع و در حالی که بسیارکوچک هستند متولد میشوند و نیازهای تغذیهای آنها در خارج از بدن مادر تأمین خواهد شد. به همین دلیل نرخ رشد مغز در مقایسه با جنینی که مرتب دارد توسط محتوای غذایی غنی توسط جفت تغذیه میشود به مراتب آهستهتر خواهد بود.
با این وجود زمانی که گروه نخستیها -شامل انسان، بوزینهها و میمونها- را استثنا کنیم، میبینیم تفاوت معنیداری میان ابعاد مغز کیسهداران و پستانداران دارای جفت وجود نخواهد داشت. در واقع جنین در نخستیها نهتنها فرصت استفاده از دوران بارداری طولانی و متابولیسم بالا را برای رشد داشته بلکه غریزه مادری قویتر و نگهداری طولانیمدت نوزاد توسط مادر باعث شده مغز تکامل بیشتری داشته باشد. در نتیجه این نوزادان شانس این را دارند که از ماهها و سالهای پس از تولد نیز برای رشد و تکامل مغزی استفاده کنند.