ایندیپندنت طی مقاله ای به قلم رابرت فیسک نوشت: مردم عادی در سوریه از خود این سوال را می کنند که اگر اعراب در شمال آفریقا می توانند مطالبه های خود را از دولت بگیرند، چرا ما نتوانیم؟ خاندان سعود به دنبال همان آزادی هایی هستند که یازده سال پیش گمان می کردند با مرگ حافظ اسد و روی کار آمدن بشار جوان محقق خواهد شد. آزادی مطبوعات یا آزادی بیان.
وی در ادامه با بیان اینکه در آن روزها همه گمان می کردند که سوریه روزهای جدیدی را تحت حاکمیت بشار اسد تجربه خواهد کرد،تصریح کرد با این همه تغییرات با حضور بشار هم از راه نرسید. بشار اسد پس از روی کار آمدن متوجه شد که نمی تواند اصول بنا گذاشته شده توسط پدر را به یکباره زیر سوال ببرد. خانواده و حزب برای وی از اهمیت فوق العاده ای برخوردار بودند. او در برآوردن خواست مردم موفق عمل نکرد.
فیسک اظهار داشت اکنون این شکست عیان شده است: در گازهای اشک آوری که به سمت مردم شلیک می شود و در شلیک مستقیم به معترضان. بشار اسد مرد سختی ها است. او در برابر اسرائیل و امریکا ایستاد. با ایران و حزب الله همکاری داشت. با این همه سوری ها هم نیازهای خاص خود را دارند. آنها بیشتر به آزادی خود در داخل بها می دهند تا رابطه با حزب الله لبنان یا دوستی با حماس. اکنون سوری ها با تمام قوا آمده اند و یکصدا یک چیز را فریاد می زنند: سقوط نظام.16146
متن کامل این یادداشت را اینجا بخوانید.